تأثیر قارچ میکوریزا بر رشد و عملکرد فلفل دلمهای (Capsicum annum.L) تحت شرایط تنش خشکی
محل انتشار: فصلنامه روابط خاک و گیاه، دوره: 9، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 323
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_STGC-9-2_004
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399
چکیده مقاله:
تولید گیاهان در شرایط درون شیشهای یکی از روشهای سریع و ارزان در تولید محصولات باغبانی است. ولی گیاهچههای حاصل از این روش نسبت به سایر گیاهان حساسیت بیشتری داشته و نیاز به سازگاری بیشتری با عوامل اقلیمی دارند. بهمنظور بررسی اثر همزیستی دو گونه قارچ میکوریز بر سازگاری، رشد و عملکرد فلفل دلمهای (Capsicum annum.L) رقم Inspiration در شرایط تنش خشکی، دو آزمایش اجرا شد. آزمایش اول، تأثیر تلقیح گیاهچههای حاصل از کشت بافت با قارچ میکوریزا (گونههای Glomus fasciculatum و Glomus intraradicese) بهصورت مایهکوبی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که رشد گیاهان تلقیح شده نسبت به شاهد بیشتر بود. در آزمایش دوم، گیاهچههای تلقیح شده با قارچ میکوریزا و شاهد در معرض سه سطح تنش خشکی (100، 75 و 50 درصد رطوبت ظرفیت مزرعه) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی، تعداد انشعابات، سطح برگ، میزان کلروفیل، هدایت روزنهای، درصد کلونیزاسیون و میزان فسفر کاهش و مقادیر پتاسیم و تجمع پرولین برگ افزایش یافت. تلقیح با قارچ میکوریز G . intraradicese تعداد برگ، کلروفیل و وزن تر و خشک میوه را در شرایط تنش خشکی افزایش و میزان پرولین را کاهش داد. بهطور کلی، نتایج این پژوهش، همزیستی با قارچ میکوریز در شرایط آبیاری 75% نیاز آبی گیاه را برای دستیابی به عملکرد مناسب و صرفهجویی در آب مصرفی در تولید گیاه فلفل دلمهای مناسب دانست.
کلیدواژه ها:
Proline ، Yield ، Phosphorous ، Chlorophyll ، Stomatal conductance. ، پرولین ، عملکرد ، فسفر ، کلروفیل ، هدایت روزنهای
نویسندگان
مژگان انجیلی
Dept. of Hort., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
بهروز اسماعیل پور
Dept. of Hort., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
حمیده فاطمی
Dept. of Hort., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
پریسا جلیل وند
Dept. of Hort., Univ. of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :