تأثیر کودهای آلی اسیدهیومیک و اسیدآمینه بر رشد میوه‌های گوجه‌فرنگی گلخانه‌ای برداشت‌شده در چهار مرحله رشدی

با توجه به افزایش روزافزون کشت‌های گلخانه‌ای، استفاده از کودهای آلی برای افزایش محصول سالم ضروری به‌نظر می‌رسد. برای بررسی اثر دو نمونه از این کودها بر گوجه­‌فرنگی، در آزمایشی فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار، شامل دو گلدان در هر تکرار، اسیدهیومیک صفر گرم بر کیلوگرم (Humic1) و اسیدهیومیک یک گرم بر کیلوگرم (Humic0)  و اسیدآمینه در سه سطح صفر گرم بر کیلوگرم  (Amin0)، یک گرم بر کیلوگرم  (Amin1)  و دو گرم بر کیلوگرم (Amin2) هر 10 روز کودآبیاری شد. ویژگی­‌های میوه در برداشت­‌های اول و دوم در مراحل مختلف رشد سبز، نارنجی، صورتی و قرمز بررسی شد. نتایج نشان داد که وزن خشک میوه نسبت به وزن تازه میوه، به‌ویژه در مراحل سبز و نارنجی، کمتر تحت تأثیر اسیدآمینه و اسیدهیومیک قرار گفت. در مراحل صورتی و قرمز، در برداشت اول، وزن خشک در اسیدآمینه سطوح 1 و 2 گرم بر کیلوگرم و در هر دو غلظت اسیدهیومیک، نسبت به شاهد افزایش یافت. اسیدآمینه سطح 1 و اسیدهیومیک سطح 1 بیشترین میزان مواد جامد محلول را ایجاد کردند. غلظت فسفر میوه در اسیدهیومیک سطح 1 و اسیدآمینه سطح 2 بیشترین مقدار را داشت. غلظت پتاسیم در اسیدآمینه سطوح 1 و 2، در هر دو غلظت اسیدهیومیک، نسبت به شاهد افزایش یافت. غلظت نیتروژن در اسیدهیومیک سطح 1 و اسیدآمینه سطح 2 افزایش داشت. بنابراین، پیشنهاد می‌­شود که در محلول غذایی گوجه‌­فرنگی در مرحله میوه­‌دهی و برداشت اول، میزان بیشتر یا دفعات بیشتری از این مواد استفاده شود. از آنجایی‌که استفاده از این مواد بر وزن تازه مؤثرتر از وزن خشک است، استفاده از آنها در گوجه­‌فرنگی تازه­‌خوری، نسبت به گوجه‌­فرنگی فرآوری رب، بهتر است.      

کلیدواژه ها:

Nutrient uptake ، Fruit diameter ، Organic fertilizer ، Organic product. ، جذب عناصر غذایی ، قطر میوه ، کود آلی ، محصول آلی