بررسی رابطه بین کیفیت خدمات آموزشی با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس ابتدایی (پایه های پنجم و ششم) منطقه یک شهر تهران

هدف این پژوهش بررسی رابطه کیفیت خدمات آموزشی با سلامت روان دانش ­آموزان و پیشرفت تحصیلی آنان در پایه‌های (پنجم و ششم) مدارس ابتدایی منطقه 1 تهران بود. این پژوهش از نظر نوع هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده‌ها، توصیفی و ازنظر روش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش 850 نفر از دانش­ آموزان مدارس ابتدایی (پایه پنجم و ششم) منطقه 1 تهران و حجم نمونه این پژوهش 265 نفر که 138 نفر پسر و 127 نفر دختر بوده که به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب گردیده‌اند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه استاندارد بود. روایی و پایایی پرسشنامه­ ها مورد تایید قرار گرفتند. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون صورت گرفت. نتایج حاصل نشان داد کیفیت خدمات آموزشی (شاداب سازی فضای فیزیکی و روانی مدرسه و کلاس درس، استفاده از تجهیزات هوشمندسازی در تدریس، روابط مبتنی بر محبت و احترام و اعتماد متقابل میان معلم و دانش آموز با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی شامل (موفقیت، تلاش و کوشش، خشنودی، لذت بردن، تصمیم‌گیری، عملکرد و...) دانش­ آموزان دارای رابطه معناداری می‌باشد.