کاربست مدل دهکده اکوتوریسمی جهت بازآفرینی روستاهای هدف گردشگری اکولوژیک(مطالعه موردی: روستای وردیج، استان تهران)

این مقاله با روش تحلیلی- توصیفی و با بررسی و تحلیل متون (روش اسنادی)، به‌دنبال ارائه مدلی مفهومی برای مدیریت روستاهای هدف گردشگری با پتانسیل­های خاص اکولوژیک )‌ارائه مدل ارزیابی دهکده اکوتوریسمی‌( از طریق ایجاد رابطه‌ای دوسویه، میان اصول اکوتوریسم و اجتماعات اکولوژیکی از یک­سو و روستاهای گردشگری از سوی دیگر و کاربست آن در روستای هدف گردشگری تهران- وردیج است. این مدل مبتنی بر چهار بعد زیست­محیطی، اجتماعی، اقتصادی و حکمرایی- فرهنگی است که نشان می‌دهد هرگونه اقدام کالبدی در چنین روستاهایی می­بایست با هدف رسیدن به رشد و تعالی در هر چهار بعد مذکور باشد و پرداختن صرف به هریک از ابعاد،‌ از رسیدن به هدف اصلی ایجاد دهکده اکوتوریسمی جلوگیری می‌کند. پس از ارائه این مدل، این مقاله تمام موقعیت‌های ویژگی‌های مرتبط با گردشگری اکوتوریسمی ‌‌برای بازتعریف روستای وردیج از روستاهای منطقه 22 تهران‌ (معروف به قلمرو عروسک‌های سنگی با داشتن عرصه­های طبیعی منحصر به‌فرد‌) که به‌عنوان روستای هدف گردشگری پایدار در اطراف تهران است را بیان داشته، امکانات و راهبردهای تغییر این سکونتگاه به روستای هدف گردشگری اکولوژیک (دهکده اکوتوریسمی) را ارائه ­می­نماید. این خروجی­ها در روستای وردیج از طریق اجرای فرایند تحلیل شبکه­ای ANP، انتخاب گزینه بهینه و نهایتاً ارائه اصول ساماندهی روستاهای هدف گردشگری اکولوژیک مبتنی بر چهار بعد تشکیل­دهنده دهکده اکوتوریسمی بکار گرفته می­شود. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد‌ تنها آن دسته اقدامات کالبدی‌ که مبتنی بر چهار بعد مذکور باشد، می‌تواند هدف غایی روستاهای هدف گردشگری را تأمین نماید‌ که در این میان، ابعاد جدید پایداری‌)حکمروایی و فرهنگ) نقشی جدی در ایجاد اجتماع محلی مسئول و حافظ این مقاصد گردشگری ایفا می­نماید.  

کلیدواژه ها:

ecological development ، rural tourism development programme ، ecotourism village ، the village of Verdij ، Tehran. ، توسعه اکولوژیکی ، روستاهای هدف گردشگری ، دهکده اکوتوریسمی ، روستای وردیج ، تهران.