تعیین کننده های رفتارهای پیشگیری کننده از سرطان پوست در دانشجویان شهر یزد: کاربردی از مدل فرآیندهای موازی توسعه یافته

مقدمه: یکی از شایع ترین سرطان ها، سرطان پوست است و روز به روز بر میزان آن افزوده می شود. اساسی ترین اقدام در پیشگیری از این بیماری، رفتارهای محافظت کننده در برابر نور خورشید است،  با توجه به اهمیت سلامت دانشجویان علوم پزشکی بعنوان سفیران سلامت این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مدل فرآیندهای موازی توسعه یافته بر رفتارهای پیشگیری کننده از سرطان پوست در دانشجویان شهر یزد انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال 98 برروی 280 نفر از دانشجویان دانشگاه های یزد انجام شد. نمونه گیری به صورت تصادفی بود. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه مبتنی بر مدل فرآیندهای موازی توسعه یافته استفاده شد و پس از ورود به نرم افزار  SPSS  نسخه 18وکدگذاری داده ها با استفاده از آزمون­های آماری پارامتریک مناسب شامل تی مستقل، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی و انحراف معیار دانشجویان 18/3±69/22 با دامنه سنی بین 18 تا 41 سال که 5/62% آنان زن بودند. استفاده از کلاه 7/15% وکرم ضد آفتاب 9/30% گزارش شد. طبق یافته ها، سازه شدت درک شده بالاترین امتیاز را در بین سازه ها مدل  داشت. در بین سازه های مدل خودکارآمدی قویترین پیش بینی کننده قصد رفتاری (376/0=β) و رفتارهای پیشگیری کننده(109/0=β) از سرطان پوست بود.  نتیجه گیری: با توجه به پایین بودن سطح رفتارهای حفاظتی و سازه خودکارآمدی درک شده بعنوان اثر بخش ترین عامل بر رفتارهای پیشگیرانه از سرطان پوست، لذا پیشنهاد می شود در زمینه توسعه مداخلات آموزشی مد نظر قرار گرفته شود.  

کلیدواژه ها:

Skin Cancer ، Students ، Extended parallel process model ، Preventive behaviors ، سرطان پوست ، دانشجویان ، مدل فرآیندهای موازی توسعه یافته ، رفتارهای پیشگیرانه