پیش‌بینی نگرش به خیانت زناشویی بر اساس رضایت جنسی، کیفیت روابط زناشویی و رضایت زناشویی زنان متأهل جوان

هدف از این پژوهش بررسی پیش‌بینی نگرش به خیانت زناشویی بر اساس رضایت جنسی، کیفیت روابط زناشویی و رضایت زناشویی زنان متأهل جوان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه زنان متأهل جوان مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان‌شناختی شهر تهران در سال 1398-1397 بودند. حجم نمونه 150 نفر از این‏ افراد بر اساس فرمول پلنت از تاپاکینگ، فیدل و اولمن (2007) و به شیوه نمونه ‏گیری در دسترس انتخاب‌ و به پرسشنامه ­­­های نگرش به خیانت زناشویی واتلی (2008)، رضایت جنسی برای زنان مستون و تراپنل (2005)، کیفیت روابط زناشویی باسبی، کران، لارسن و کریستنسن (1995) و رضایت زناشویی السون، فورنیر و دراکمن (1987) پاسخ دادند. داده‏ های جمع‌آوری‌شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که بین رضایت جنسی، کیفیت روابط زناشویی و رضایت زناشویی زنان متأهل جوان با نگرش به خیانت زناشویی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (0/01>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که 72/7% درصد واریانس نگرش به خیانت زناشویی به‌وسیله رضایت جنسی، 53/5% درصد به‌وسیله کیفیت روابط زناشویی و 35/3% به‌وسیله رضایت زناشویی تبیین می‏ شود. یافته ‏های این پژوهش نشان می­ دهد که رضایت جنسی، کیفیت روابط زناشویی و رضایت زناشویی زنان متأهل جوان سهم معنادار در پیش­ بینی نگرش به خیانت زناشویی دارند.