بررسی مقدار رشد و ویژگی‌های رویشی و فیزیولوژیکی نارنگی انشو با پایه سی-35 در چند خاک آهکی

با توجه به گسترش بیماری تریستیزا در شرق مازندران، حساسیت نارنج (پایه معمول منطقه) به این بیماری و متحمل بودن پایه سی-35 به عنوان یکی از پایه­های جایگزین، و همچنین تغییرات زیاد آهک در خاک‌های منطقه و روند توسعه و ترویج سی-35، در این پژوهش پاسخ نارنگی انشو با پایه ‌سی- 35 به خاک‌های آهکی شرق مازندران در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی بررسی شد. بر پایه نتایج، بیشترین میانگین وزن خشک اندام هوایی در خاک­های جنوب بابل با مقدار آهک کل 2% حاصل شد. بیشترین درجه زردی برگ در خاک ‌غرب ساری با آهک فعال 10% و آهک کل 25% به دست آمد و کمترین درجه زردی در خاک‌های بدون آهک فعال و آهک کل 2% ثبت شد. در خاک جنوب ساری با آهک 14%، بیشترین غلظت آهن کل و کمترین غلظت آهن فعال در ریشه وجود داشت. میانگین غلظت آهن کل در ریشه‌ها حدود یازده برابر میانگین غلظت آن در برگ‌ها بود که تجمع و رسوب آهن در ریشه‌ها را نشان می‌داد. مقدار منگنز قابل استفاده برای درختان مرکبات در بیشتر خاک‌ها بیش از حد مطلوب بود اما میانگین غلظت منگنز برگ در بیشتر خاک‌ها کمتر از حد کفایت  بود. به طور کلی، میانگین غلظت منگنز در ریشه حدود 7/4 برابر میانگین غلظت آن در برگ بود. همچنین از بین عناصر کم مصرف مورد بررسی، با توجه ه شدت کمبود منگنز و راندمان پایین انتقال آن از ریشه به برگ، منگنز محدود کننده‌ترین عنصر برای این پایه و پیوندک بود. نتایج میانگین مقدار کلروفیل و شاخص فلورسنس کلروفیل(Fv/Fm) برگها نشان داد که خاک­های با آهک کل کم (جنوب بابل و غرب قائم­شهر) بیشترین مقدار کلروفیل و شاخص فلورسنس را داشتند. به طور کلی، با توجه به نتایج این پژوهش، بافت خاک در تحمل پایه سی-35 به خاک‌های آهکی تأثیر دارد و در خاک­هایی با بافت نسبتا سنگین و سنگین، و آهک کل بیش از دامنه 9% تا 14%، این پایه علائم شدید زرد برگی و کاهش رشد نشان می‌دهد.

کلیدواژه ها:

رشد رویشی ، شاخص فلورسنس ، کلروز ، کلروفیل ، مرکبات