مطالعه‌ی تجربه‌ی ‌زیسته و درک زنان از مشارکت در نهادهای مدنی

انجمن­های مدنی به مثابه بنیان نظم اجتماعی دموکراتیک در واسازی رده‌­بندی­های اجتماعی نقش قابل توجهی ایفا می­نماید. در پژوهش حاضر، به قصد راه بُردن به تجربه و درک زنان از مشارکت در انجمن­های مدنی، به روش نظریه زمینه­ای با ۲۰ نمونه زن دارای تجربه فعالیت انجمنی مصاحبه­ی نیمه‌­ساخت‌یافته به ­عمل آمد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که حضور و مشارکت زنان در انجمن­‌های مدنی تابع منابع در دسترس زنان و تجربه­‌ی زیسته‌­ی فعالیت اجتماعی است و زمینه‌­ی مذکور به مثابه شرایط علّی، کمّ و کیف مشارکت زنان را رقم می­زند. در این میان، بازتعریف و بازسازی خود، تکوین اخلاق مدنی، بسط تعلقات و مسئولیت‌­پذیری اجتماعی به­ مثابه زمینه‌­ی تسهیل­گر، و ازجاکندگی اجتماعی و مکان­‌زدایی و بسترزدایی از زنانگی و تقویت ساخت فرصت­های اجتماعی به ­عنوان شرایط مداخله­‌گر عمل نموده‌­اند. بازسازی معنایی تجربه و درک زنان از کنش مدنی  بر سیاست حضور و تقدیس کنش‌­ورزی زنانه، کارآمدی، ندای درون، برون‌­رفت از ملال زندگی، و بسترزدایی فرهنگی از زنانگی دلالت دارد.  بر اساس کنش­های زنان، انجمن­های مدنی پیامدهای فردی، اجتماعی و فرهنگی وسیعی برای زنان در بر داشته است که در ذیل  مقوله هسته توانمندساز- ساختاربخش متمرکز است.

کلیدواژه ها:

مشارکت مدنی ، منابع دردسترس ، انجمن‌های مدنی ، بازتعریف هویت اجتماعی ، زنان