برنامه های نوین آموزش رایانه به دانش آموزان دوره ی ابتدایی

همگام با تحولات جهانی در زمینه ی نظریه های آموزشی، کشور ما در حال گذار از یک نظام آموزشی سنتی بهیک نظام آموزشی مدرن است. در رأس همه ی این دگرگونیها، ورود فناوری ارتباطات و همه گیرشدن استفاده از وسایل ارتباط جمعی بیشترین نقش را ایفا میکند. این امر دست اندرکاران امر آموزش را به این نتیجه رسانده که آموزش فناوریهای نوین وبه طور ویژه علوم رایانه را در برنامه ی دوره های گوناگون مراکز آموزشی قرار دهند. با توجه به اینکه در دورهی ابتدایی به استثنای پایه ی ششم برای دیگر پایه ها کتاب درسی مشخصی از طرف آموزش و پرورش منتشر نشدهاست، از این رو برخی از مراکز آموزشی به برگزاری کلاسهای آموزش علوم رایانه در پایه های پایین تر و با منابعی غیر رسمی که با نظر و سلیقه ی دستاندرکاران بخش ICT آن مدرسه تهیه شده یا بر اساس کتابهای موجود در بازار است، اقدام کرده اند. هدف این پژوهش ارزشیابی و مقایسه ی روش های آموزش علوم رایانه به کودکان دوره ی ابتدایی در ایران بوده است. این پژوهش به روش کیفی بارویکرد نظریه داده بنیاد صورت گرفته است. برای جمع آوری داده ها از سه نوع نمونه ی پژوهشی شامل سند راهنمای آموزش ICT که از سوی وزارت آموزش و پرورش ایران تهیه شده است، انجام مصاحبه با دبیران و دست اندرکاران این حوزه و کتابهای منتشر شده ازسوی ناشرهای داخلی در این زمینه، استفاده شده است. سپس به روش تحلیل محتوا یافته های استخراج شده از هر یک از نمونه ها تحلیل و بررسی شد. با توجه به اهمیت پرورش خلاقیت در کودکان و تأثیری که کامپیوتر میتواند در این زمینه داشته باشد، در نهایت الگویی پیشنهادی جهت آموزش رایانه به کودکان دوره ابتدایی ارائه شد. با توجه به نو بودن آموزش علوم رایانه در کشور، این نتیجه گرفته شد که بازدهی این کلاسها، وابستگی فراوانی به سه رکن اصلی کلاس یعنی سطح مهارتهای مربی، منبع مورد استفاده مربی و همچنین امکانات سخت افزاری و نرم افزاری موجوددر کلاس دارد که در این پایان نامه به چگونگی آماده سازی هر یک از این ارکان پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

آموزش رایانه ، کودکان ، دوره ابتدایی ، علوم رایانه..