نقش فناوری اطلاعات در ایجاد شهر الکترونیکی

شهروند الکترونیک به شهروندی گفته می شود که توانایی استفاده از خدمات برخط دولتها را در حد مطلوب داشته باشد، درواقع شهروندان الکترونیک همان کاربران جوامع اطلاعاتی هستند. کشور ایران با افزایش جمعیت شهرها و به تبع آن توسعه شهرهای کوچک و بزرگ مواجه است. با پیچیده تر شدن مسائل و مشکلات شهری، از جمله گسترش کالبدی آن ها تقاضا برای سفرهای درون و برون شهری را با مشکلات متعددی روبرو ساخته است. برای پاسخگویی به این مشکل توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات مورد توجه قرار گرفته است. در جهان امروز، اطلاعات عامل اصلی و زیربنایی توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها محسوب می شود. به عبارت بهتر امروزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، به عنوان عمده ترین محور تحول و توسعه در جهان مطرح شده و دستاوردهای ناشی از آن نیز آنچنان با زندگی مردم عجین شده که روی گردانی و بی توجهی به آن، اختلال عظیمی رادر نظم جامعه بوجود می آورد. هدف پژوهش حاضر نقش فناوری اطلاعات در ایجاد شهر الکترونیکی با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد همه شهرهای الکترونیکی اهداف یکسانی ندارند و ممکن است در برخی زمینه ها با یکدیگر متفاوت باشند. ولی در مجموع می توان موارد مشترک فراوانی را در بین آنها یافت. توسعه اقتصاد پایدار، ارتقا مدیریت شهری، بهبود بخشیدن به کیفیت خدمات و بالا بردن استانداردهای زندگی شهروندان، آماده کردن شهروندان برای زندگی در جامعه اطلاعاتی و موارد دیگر از اهداف شهرهای الکترونیکی محسوب می شود. و می توان گفت مقوله های جدیدی چون تجارت الکترونیک، دولت الکترونیک، آموزش الکترونیک، سلامت الکترونیک، انتشارات الکترونیک، انتخابات الکترونیک و ... هر یک در برگیرنده قسمتی از زندگی و فعالیتهای روزمره ما هستند. شهروند الکترونیک باید بتواند در قالب آنها به انجام وظایف خویشبپردازد.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات ، شهر الکترونیکی