مدیریت از نگاه امام علی علیه السلام در نهج البلاغه

مدیریت به معنی دانش اداره کردن مجموعه است . با توجه به لزوم زندگی اجتماعی انسان و حکومتی که بتواند نظم و امنیت را در اجتماع بشری حکمفرما نماید بایسته است .اشخاصی به حکومت و مدیریت جمع بپردازند که از دانش آن بهره گرفته اند و توانایی لازم برای اداره مجموعه را دارند چرا که مدیریت ارکان چند گانه دارد که برنامه ریزی و سازماندهی بخش مهمی از آن است. مدیریت که در خود رهبری و نظارت را دارد به شیوه های گوناگون است که از جمله مهم ترین آنها می توان به استبدادی و...... اشاره نمود اما با توجه به اینکه مبنای حکومت اسلامی خدمت به خلق می باشد مدیریتی که این حکومت را اداره می کند می بایست صفات و وظایف خویش را از آموزه های دین برگزیند که در سیره حکومت داری امام علی علیه السلام به بهترین شکل آمده است و امام صفاتی چون ایمان و علم و تخصص وظایفی مانند قاطعیت و شجاعت ، برقراری عدالت و شایسته سالاری را جزء جدانشدنی هر مدیر و فرمانده گروه می داند. در نهج البلاغه به مواردی می رسیم که امام امر و نهی های مختلف به فرماندهان و استانداران خویش داده است که نمونه مشهور آن نامه 53 نهج البلاغه خطاب به مالک اشتر است در این نامه امام به طور کامل بایسته های اداره کردن سازمان را از زوایای گوناگون مطرح نموده و خواستار اجرای مطالباتی است که به صورت شفاف در نامه ارسالی کرده اند.

کلیدواژه ها:

حکومت ، مدیریت ، برنامه ریزی ، رهبری ، علم و تخصص ، برقراری عدالت