ارتباط سلامت اجتماعی با عوامل جمعیت شناختی زنان شهر کرمان

هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط سلامت اجتماعی با عوامل جمعیت شناختی در بین زنان شهر کرمان بود. روش: اين مطالعه مقطعی- تحلیلی با رویکردی کمی، به صورت پیمایشی، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای در بین ۳۰۰ زن شهر کرمان انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد سلامت اجتماعی کییز و پرسشنامه محقق ساخته عوامل جمعیت شناختی بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های T - Test، همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس صورت گرفت. يافته ها: ۷۶/ ۳ درصد زنان به لحاظ سلامت اجتماعی در سطح متوسط بودند. زنان در همه شاخص های سلامت اجتماعی (به جز شاخص انسجام اجتماعی در سطح متوسط قرار داشتند. بین وضعیت اقتصادی - اجتماعی و تحصیلات افراد مورد مطالعه با سلامت اجتماعی رابطه معنی داری وجود داشت. بین سن، تعداد فرزندان و وضعیت تأهل با سلامت اجتماعی زنان رابطه معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش باید با انجام تحقیقاتی به کشف علل و عوامل شرایط به وجود آمده پرداخت و با برنامه ریزی های دقیق تری برای بالا بردن سلامت اجتماعی (به خصوص انسجام اجتماعی زنان شهر کرمان گام برداشت و نیز در جهت بهبود وضعیت اقتصادی - اجتماعی و تحصیلات آنان بسترسازی های ساختاری و فرهنگی مناسبی انجام داد.

کلیدواژه ها:

سلامت اجتماعی ، عوامل جمعیت شناختی ، زنان ، شهر کرمان