لوکوگرانیت های نوع A در الوند: شیمی کانی، ژئوشیمی و پتروژنز

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 408

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SGSI23_015

تاریخ نمایه سازی: 14 بهمن 1399

چکیده مقاله:

رخنمون های گابرويی، گرانیت پورفیروئیدی و لوکوگرانیت، فازهای اصلی ماگمای باتولیت الوند را تشکیل می دهند. لوکوگرانیت های الوند بهعنوان آخرين فاز ماگمايی در اين مجموعه، به صورت دايک ظاهر شده و تمامی واحدها سنگی توده را قطع کرده اند. دايکهای لوکوکراتیکشامل آلکالی گرانیت آرفدسونیتدار، آلکالی گرانیت تورمالیندار، آلکالی گرانیت روتیل دار، آلکالی گرانیت بیوتیتدار و گرانیت بیوتیتمسکويت دار هستند. بر اساس مطالعات میکروپروپ بر روی کانی ها، فلدسپارهای الکالن از نوع ارتوز و پلاژيوکازها از نوع آلبیت تا الیگوکلاز میباشند. بیوتیت ها از نوع آنیت و غنی از Fe که در محیط احیايی و مستقیما از ماگما متبلور شده اند. تیتانیت های مورد مطالعه از نوع دمایبالا، اولیه و ماگمايی هستند. از نظر ژئوشیمیايی کلیه نمونه های مورد مطالعه دارای ماهیت آلکالن و پرآلومین (تا اندازه کمی پرآلکالن) میباشند. الگوی توزيع عناصر نادر خاکی به هنجار شده به ترکیب کندريت دارای غنی شدگی از LREE نسبت به HREE هستند. در نمودارهایچند عنصری به هنجار شده لوکوگرانیت های محدوده مورد مطالعه، نسبت به ترکیب گوشته اولیه دارای غنی شدگی از LILE نسبت بهHFSE و آنومالی منفی Ta ، Nb و Ti بوده و به نظر می رسد در محیط فرورانش تشکیل شده اند. لوکوگرانیتی های واقع در باتولیت الوندويژگی های گرانیت های نوع A را دارند و با توجه به مقدار Al2O3 يا کرندوم نورماتیو و عناصر کمیاب می توان آنها را به دو گروه نوع A و ’Aطبقه بندی نمود. میزان عناصر کمیاب درگرانیت های نوع A الوند بسیار بیشتر از گرانیت های نوع ’A می باشد. دو نوع گرانیت لوکراتیک الونددارای منشاء متفاوت هستند. بر اساس ويژگی های ژئوشیمیايی به نظر می رسد که گرانیت نوع A دارای منشاء گوشت های هستند. گروه ديگر باماهیت شاخص پرآلومین که دارای کروندوم نورماتیو بیش از يک و عیار پايین عناصر کمیاب می باشند به نظر می رسد دارای منشاء کوارتز-فلدسپاتیک هستند (گرانیت نوع ’A). با توجه به شواهد صحرايی و سن سنجی راديومتری زمان تشکیل لوکوگرانیت های مورد مطالعه به عنوانآخرين فاز ماگمايی در زمان ژوارسیک پايانی و همزمان با فرورانش پوسته اقیانوسی نئوتتیس به زير پوسته قارهای ايران بوده است.لوکوگرانیت های الوند در يک فاز کششی به صورت دايک و توده های کوچک در توده الوند جايگیر شده اند. در اين فرآيند لوکوگرانیت های نوع ’Aالوند از تفريق مذابی مشابه گرانیت های پورفیروئیدی الوند و لوکوگرانیت های نوع A از تفريق يک ماگمای گوشت های پديد آمده اند.

نویسندگان

حجت حاج حسنی

دکتری زمین شناسی، آب منطقه ای اصفهان

جلیل قلمقاش

دانشیار، پژوهشکده علوم زمین، گروه پترولوژی، تهران، ایران

رحیم دبیری

دانشیار، گروه زمین شناسی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران