فضائل اخلاقی در آثار ادبی

اخلاقیات سهم مهمی از ادبیات تعلیمی را در ادبیات فارسی به خود اختصاص داده است. چنان که آثاری چون شاهنامه، گلستان سعدی، کلیله و دمنه، مرزبان نامه، غزلیات حافظ و ... در ادبیات فارسی بر اثر تعالیم اخلاقی بهوجود آمده است و این اثر سرشار از آموزه های اخلاقی است. هدف این پژوهش بازخوانی متون ادبی و استخراج مؤلفه های اخلاق و فضایل است؛ چرا که انسان امروزی به عامل کنترل کننده و بازدارنده از سقوط به منجلاب،بیشتر از روزگاران گذشته نیازمند است؛ بنابراین رویکرد جهان معاصر به اخلاق برای برون رفت از ورطه فساد اخلاقی، حیاتی است. بر این اساس با شناخت فضیلت ها و رذیلت های اخلاقی از نگاه شاعران و نویسندگان آثار ادبی، می توان به جهان بینی آنها پی برد و با ژرف نگری در پندها و اندرزهایشان در راه معرفت مباحث اخلاقی و نیز معرفی پیام های اخلاقیشان در راستای اِعمال آنها در زندگی فردی و اجتماعی، برای نجات بیشتر از پلیدی ها گام برداشت. روش کار این مقاله کتابخانه ای- توصیفی است و مطالب از لابه لای متون فاخر ادبی جمع آوری شده است.

کلیدواژه ها:

فضیلت ، خرد ، اجتناب از عیب جویی ، عرفان ، تواضع ، قناعت