بررسی تاثیر خودمختاری شغلی و عدم امنیت شغلی بر رفتار کاری نوآورانه: نقش میانجی تعلق خاطر کاری

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر خودمختاری شغلی و عدم امنیت شغلی بر رفتار کاری نوآورانه: نقش میانجی تعلق خاطر کاری انجام شد. جامعه آماری تحقیق کارکنان شهرداری های شهرستان شاهرود بود. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه خودمختاری شغلی شوتتن و بندرس (2004)، پرسشنامه عدم امنیت شغلی دی وایت (2000)، پرسشنامه تعلق خاطر کاری شافلی و همکاران (2006) و پرسشنامه رفتاری کاری نوآورانه دی یانگ و دن هارتوگ (2010) استفاده شد. آزمون فرضیات با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد خودمختاری شغلی و عدم امنیت شغلی به ترتیب بر رفتار کاری نوآورانه تاثیر مثبت و منفی داشتند از طرفی بررسی آزمون سوبل نشان داد تعلق خاطر کاری نقش میانجی گری در مدل ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

خودمختاری شغلی ، عدم امنیت شغلی ، رفتار کاری نوآورانه ، تعلق خاطر کاری