بررسی تاثیر پوشش دار کردن بذر با ترکیبات عناصرکم مصرف، محرک ها و تنظیم کننده های رشد بر مراحل اولیه رشد چغندرقند

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر روکش بذر با ترکیبات عناصرکممصرف، محرکها و تنظیم کننده های رشد بر مراحل اولیه رشد چغندرقند در سال 1397 در دانشگاه محقق اردبیلی تحت شرایط گلخانه انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مورد اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل شستشوی بذر (شستشو وعدم شستشو)، رقم (شکوفا و پارس) و ترکیبات مختلف عناصرکم مصرف، محرک های رشد و هورمونها که شامل 5 تیماربه همراه یک تیمار شاهد (بدون روکش) بودند. مقایسه میانگین داده های حاصل از آزمایش مشخص کرد در بین بذرهیبریدهای منوژرم چغندرقند، هیبرید پارس از نظر درصد استقرار نسبت به شکوفا برتر بود. نتایج این تحقیق نشان داد که روکش دار کردن بذر بعد از شستشوی آن موجب افزایش کارایی تیمارهای روکش دارکردن بذر چغندرقند شد. در بین تیمارهای مختلف روکش بذر تیمارهای ]) 1روی+منگنز+بور به ترتیب 9، 16/5 و 8/5 گرم در کیلوگرم بذر + اسید جیبرلیک+ اتیلن+ اسید سالسیک به ترتیب 1/2، 2 و 0/35 میلی لیتر در کیلوگرم بذر([ و تیمار ]) 2روی+منگنز+بور به ترتیب 9، 16/5 و 8/5 گرم در کیلوگرم بذر + اسید آمینه + هیومیک اسید + عصاره جلبک به ترتیب 8، 12 و 12 گرم در کیلوگرم بذر([ بیشترین تاثیر را در بهبود رشد گیاهچه داشت و در این تیمارها حداکثر شاخص کلروفیل و عملکرد کوانتومی فتوسیستمII مشاهده گردید.