بررسی اثر کاربرد اسید هیومیک بر اجزای عملکردی گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.)

به منظور ارزیابی اثر اسید هیومیک بر عملکرد و اجزای عملکرد توده های ریحان، آزمایشی در سال 1390-91 در مزرعه تحقیقاتی آموزشکده کشاورزی پسران ساری (دانشگاه فنی و حرفه ای استان مازندران) انجام شد. این پژوهش به صورت طرح فاکتوریل و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی و در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل اسید هیومیک 0)، 5، 10، 15 و20 لیتر در هکتار) و توده بومی (توده مشهد و توده ساری) بود. نتایج تجزیه واریانس بیانگر تاثیر معنیدار تیمارهای به کار رفته بر روی صفات عملکرد اسانس، درصد اسانس، وزن برگ خشک، وزن خشک کل و وزن تر کل بوده و اختلاف معنی داری در صفات ارتفاع بوته و تعداد شاخه فرعی مشاهده نشد. به طور کلی توده بومی مشهد پاسخ بهتری به تیمار اسید هیومیک داشته و در بین سطوح تیماری بیشترین میزان درصد اسانس مربوط به توده مشهد در کاربرد 20 لیتر در هکتار اسید هیومیک بود. میزان وزن کل خشک گیاه بین دو تیمار توده بومی اختلاف معنیداری داشته و بیشترین میزان آن در توده بومی مشهد 1151/85) گرم) مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

اسانس گیاه ، اسید هیومیک ، ریحان ، گیاه دارویی.