تحلیل بهینگی برخی از فرایندهای واجی گونۀ زبانی رودباری (اسلام‌آباد)

هدف پژوهش حاضر بررسی برخی فرایندهای واجی نظیر سخت‌کامی‌شدگی، سایشی‌شدگی، درج آغازه، غیردهانی‌شدگی، انسدادی‌شدگی و واک‌رفتگی پایانی در گونۀ زبانی رودباری (اسلام‌آباد) در چارچوب نظریۀ بهینگی (پرینس و اسمولنسکی، 1993 و 2004) است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی انجام گردید. برای گردآوری داده‌ها از 10 گویشور بومی (5 مرد و 5 زن در رده‌های سنی 45 الی 80 سال از کم/ بی‌سواد تا تحصیل‌کرده) و نیز منابع موجود در مطالعۀ گونۀ زبانی رودباری کمک گرفته شده است. در بررسی، توصیف و تحلیل داده‌های این پژوهش مهم‌ترین محدودیت‌های حاکم بر صورت‌های بهینه در هر یک از فرایندهای مورد بررسی در گونۀ زبانی رودباری تبیین شده‌اند. این تبیین‌ها از طریق استدلال پیرامون محدودیت‌هایی که عامل رخداد این فرایندها هستند و رتبه‌بندی آنها صورت پذیرفته‌اند. آنچه از توصیف بهینگی و رتبه‌بندی محدودیت‌ها به دست می‌آید، این است که محدودیت G* و ONSET در گونۀ رودباری نقض نمی‌شوند و نسبت به سایر محدودیت‌ها در بالاترین مرتبه در تابلوی بهینگی قرار می‌گیرند.

کلیدواژه ها:

گونۀ زبانی رودباری ، فرایندهای واجی ، نظریۀ بهینگی ، محدودیت