تحلیل معنیشناختی واژۀ «ضلال و اوصاف آن» در قرآن
محل انتشار: پژوهش های زبانشناختی قرآن، دوره: 6، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 275
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NRGS-6-2_002
تاریخ نمایه سازی: 12 بهمن 1399
چکیده مقاله:
شناخت معانی واژگان قرآن و تبیین میدان معنایی آنها از دیرباز توجه مفسران و قرآنپژوهان را جلب کرده است. واژۀ ضلال و مشتقات آن از جمله واژههایی است که در قرآن از بسامد نسبتاً بالایی برخوردار است. این واژه در بافت قرآنی با اوصاف مبین، بعید، کبیر و قدیم آمده است. در این پژوهش کوشش شده است تا با روش توصیفی- تحلیلی و با تأکید بر ساختارهای مختلف صرفی و ترکیب نحوی آیات مشتمل بر واژۀ ضلال، معانی این واژه و کاربرد آن با اوصاف یادشده، تبیین شود. برآیند پژوهش نشان میدهد که صفت مبین بیشترین و کبیر و قدیم کمترین کاربرد را دارند. صفت مبین هم برای ضلال به معنای گمراهی حقیقی و دینی و هم برای گمراهی غیردینی آمده است؛ درحالیکه صفت بعید تنها برای گمراهی حقیقی و صفتهای کبیر و قدیم برای گمراهی غیرحقیقی به کار رفتهاند. کارکردهای واژۀ ضلال با صفتهای یادشده از نظر معنا و ساختار صرفی و نحوی تفاوتهای آشکاری دارند؛ بهگونهای که از نظر صرفی به دو صورت نکره و معرفه و از نظر نحوی در نقشهای مجرور به حرف جر، مفعول مطلق و خبر به کار رفتهاند.
نویسندگان
سید مهدی مسبوق
دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
علی حسین غلامی یلقون آقاج
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :