مؤلفههای قدرت نرم نظام جمهوری اسلامی ایران و ظرفیت های آن در عرصه بین الملل از دید کارشناسان
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 523
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PRIW-8-2_006
تاریخ نمایه سازی: 8 بهمن 1399
چکیده مقاله:
مؤلفههایی مانند قدرت نرم بهعنوان بخش اجتنابناپذیر از فرایند امنیّتسازی تمامی کشورها در حوزۀ سیاست بینالملل محسوب میشود و زیرساختهای لازم برای تولید امنیّت نرم را بهوجود میآورد. این پژوهش با هدف شناسایی ظرفیتهای قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران و استفاده از فرصتهای ایجاد شدۀ ناشی از آن به منظور نقشآفرینی مؤثر در روابط بینالملل انجام شده است. مطالعه منابع معتبر، بررسی تحقیقات پیشین و استفاده از نظرات کارشناسی بر اساس روش توصیفی و پیمایشی از جمله گامهای اجرای این پژوهش بود. در این پژوهش برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی و نیز از نرمافزار SPSS استفاده شده است. جامعۀ آماری تحقیق حاضر را چهل نفر از اساتید و صاحبنظران دانشگاه های تهران تشکیل میدهند. شاخصهای قابل احصا برای قدرت نرم، شانزده مورد تعیین شد که با بررسی میزان اثرگذاریشان بر قدرت ملّی جمهوری اسلامی مشخص شد: در بُعد فرهنگی، موقعیّت فرهنگی ایران به لحاظ تاریخ و تمدن کهن و چندین هزار ساله، در بُعد اقتصادی، مزیّت نسبی در تولید و توزیع یک کالای خاص و در بُعد سیاسی، وحدت و اعتماد ملّی بالاترین ضریب اثر را در قدرت ملّی دارند. از نتایج و فرصتهای ایجاد شده میتوان به بسط منافع ملّی در سطح بینالمللی، افزایش قدرت ملّی، ارائه تصویر مثبت از انقلاب اسلامی در ذهن ملّتهای دیگر، برقراری وفاق، اقتدار و ارتقای ضریب امنیّت ملّی از طریق مشارکت مردم در صحنههای مختلف، افزایش نفوذ ژئوپلیتیکی در منطقه و جهان، بازتولید اندیشۀ مقاومت بهویژه در بین ملّتهای منطقه و ایفای نقش تعیینکننده در معادلات منطقهای و بینالمللی اشاره نمود که در نهایت مشخص شد که فرصتهای ایجاد شده از قدرت نرم باعث تحکیم و ارتقای امنیّت ملّی جمهوری اسلامی ایران شده است.
کلیدواژه ها:
power ، national power ، soft power ، national security ، international relation ، Islamic Republic of Iran.. ، قدرت ، قدرت ملّی ، قدرت نرم ، روابط بینالملل ، امنیّت ملّی ، جمهوری اسلامی ایران.
نویسندگان
رسول افضلی
دانشیار گروه جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران
یاشار ذکی
استادیار گروه جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران
محمدحسین دشتی
کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :