تاثیر معماری و نمای شهری در پیشگیری از جرم

یکی از پیچیده ترین مسائل در شهرهاي جهان، نرخ بالاي جرم و افزایش ناهنجاريهاي اجتماعی در آنهاست. بروز انواع جرم و ناهنجاري باعث ایجاد حس ناامنی و تحمیل مشکلات مالی بر دوش جامعه، دولت و تشکیلات قضائی کشور میشود. امروزه افزایش تصاعدي میزان وقوع جرم به موازات افزایش جمعیت، در اکثر کشورهاي جهان قابل مشاهده است. مبارزه با جرم و کجرويهاي اجتماعی منوط به شناخت عوامل جرمزا است. بنابراین با از بین بردن این عوامل یا کاهش اثرات آن میتوان از بروز جرایم پیشگیري نموده و یا حداقل از میزان آن در جامعه کاست. آمار هاي موجود در کشورهاي جهان نشان می دهد پیشگیري از جرم از طریق افزایش نیروهاي پلیس، تدابیر شدید امنیتی، صدور احکام و مجازاتهاي شدیدتر و احداث زندانهاي بیشتر راه به جایی نمی برد. بی شک رابطه انسان با مکان یا به طور کلی محیط پیرامون او به وسیله مجموعه کنشهاي او نمود می یابد. هر انسان با توجه به سطح آگاهی، دانش و توان فنی خود به دخل و تصرف در محیط پرداخته و از طرفی این شرایط محیطی و مکانی است که حدود و نحوه عمل و شیوه رفتار هاي او را مشخص مینماید. به طور کلی تمامی ناهنجاري ها و مفاسد اجتماعی و هر فعل و ترك فعل که تحت عنوان جرم شناخته میشود به هر نحوي که از انسان سر بزند داراي بستر زمانی و مکانی است. بنابراین تفاوت در شرایط مکانی و خصوصیات رفتاري در کنار عامل زمان، توزیع فضایی نابرابر جرایم را در پی دارد. این تفاوت موجب می شود تا در واحد مکان ناهنجاري هاي اجتماعی به طور یکسان پراکنده نباشد.

کلیدواژه ها:

پیشگیری از جرم ، معماری ، الگوی سکونت ، فضای قابل دفاع ، طراحی شهری.