بررسی توانایی جذب برخی فلزات موجود در خاک نظیر آهن، سرب و کادمیوم توسط حلزون خاکی پوسته دار

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 355

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GECCONF03_005

تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1399

چکیده مقاله:

حلزون ها، یکی از گروه نرم تنان و با اندازه کوچک تا متوسط می باشند که معمولاً به سه گروه تقسیم می شوند: حلزون های خاکی، حلزون های دریایی و حلزون های آب شیرین. حلزون های خاکی، بخش مهمی از اکوسیستم را شامل می شوند و نقش مهمی در تجزیه لاشه برگ ها داشته و بر غلظت کلسیم و سایر فلزات خاک موثر هستند. این مطالعه، با هدف بررسی ارتباط و تاثیر ویژگی های خاک بر فراوانی حلزون های خاکی در اراضی کشاورزی انجام گردید. همچنین، بررسی امکان استفاده از این حلزون به عنوان پایشگر فلزات سنگین صورت گرفته است. علاوه بر آن، سعی شد تا قابلیت تجمع زیستی برخی فلزات موجود در خاک، خصوصا فلزات سنگین در پوسته حلزون های خاکی مورد بررسی قرار گیرد. همچنین، تاثیر کودهای شیمیایی نظیر کودهای فسفاته بر این فرایند مورد آزمایش قرار گرفت و در نهایت مشخص گردید کودهای فسفات های که به خاک زمین های کشاورزی افزوده می شوند، سبب افزایش غلظت برخی از فلزات سنگین خاک می گردند و این فرایند می تواند سبب تجمع این فلزات درون پوسته حلزون های ساکن آن خاک شود. در این آزمایش، 20 نمونه حلزون خاکی، به صورت تصادفی و از نقاط مختلف زمین کشاورزی دارای کود شیمیایی و زمین فاقد کود شیمیایی، جمع آوری شد و تا سطح رده شناسایی و طبقه بندی گردید. سپس با بررسی غلظت عناصر موجود در پوسته حلزون به کمک دستگاه جذب اتمی، ارتباط معناداری بین عناصر موجود در خاک حاوی کود فسفاته و پوسته حلزون به دست آمد. مقایسه نتایج به دست آمده با استانداردهای موجود نشان داد غلظت فلزات سنگین در پوسته حلزون خاکی موجود در زمین کشاورزی حاوی کود شیمیایی، بیش تر از حد مجاز بود. باتوجه به نتایج به نظر می رسد حلزون خاکی قابلیت انباشت فلزات سنگین در بدن خود را دارد.

کلیدواژه ها:

حلزون خاکی پوسته دار ، فلز سنگین ، تجمع زیستی ، کود فسفاته

نویسندگان

مایده ولی زاده

گروه شیمی تجزیه، دانشکده شیمی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

محمدجواد چایچی

گروه شیمی تجزیه، دانشکده شیمی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران