وضعیت صنعت خودرو سبک در ایران از دیدگاه کلان انرژی: راهبردی برای آینده

بخش حمل و نقل سومین بخش در سبد تقاضای انرژی است. نحوه تامین انرژی مورد نیاز و بررسی سهم انرژیهای اولیه دراین بخش، مهمترین فاکتورها برای تامین پایدار انرژی میباشند. با توجه به نوع خودرو که میتواند شامل بنزینی، گازسوز وبرقی باشد، جریان انرژی و راندمان متناظر هرکدام متفاوت است. لازم است برای پاسخ به تقاضا در این بخش، با در نظر گرفتن موارد مذکور و ظرفیت تولید در کشور و زیرساخت های متناظر تصمیمات استراتژیک در این حوزه اتخاذ نمود تا از بروز مشکلات عمده در تامین انرژی جلوگیری نمود. برای این منظور با بررسی وضعیت فعلی این صنعت از دیدگاه کلان انرژی و در نظر گرفتن تغییر سبد انرژی مورد نیاز در این بخش با تغییر نوع خودروها، راهبردی برای آینده این صنعت پیشنهاد میگردد. نتایج نشان داد که تمرکز بر خودروهای بنزینی نه تنها سبب هدررفت سهم بزرگی از انرژی به دلیل راندمان کم چاه تا چرخ می گردد، بلکه یارانه بسیار عظیمی را نیز به بدنه اقتصادی کشور تحمیل مینماید. تغییر سهمی از خودروها از بنزینی به گازسوز گرچه سبب بهبود وضعیت راندمان انرژی و کاهش یارانه ها میگردد ولی در صورت ا فزایش سهم این نوع خودروها و با فرض عدم سرمایه گذاری برای افزایش ظرفیت تولید گاز، سبب ایجاد مشکلاتی در تامین گاز به ویژه در فصول سرد سال خواهد شد.ولی برقی سازی خودروها ضمن کاهش اثرات زیست محیطی، به دلیل راندمان بالای جریان انرژی و کمتر شدن میزان تقاضای گاز و وجود زیرساخت مناسب در بخش برق، روش پایدارتری برای تامین انرژی در ایران است.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ، خودرو ، انرژی ، تقاضا ، راندمان