مطالعه و بررسی تاثیر پروتئین آلبومین بر روی عفونت های باکتریایی در بیماران مبتلا به سیروز شهر تبریز

درمان با آلبومین در بیماران مبتلا به سیروز و پریتونیت باکتریایی و خود به خودي SBP مانع از بروز نارسایی کلیوي شده و نرخ تداوم حیات را بهبود می بخشد. 110 بیمار مبتلا به سیروز که به سبب عفونت هایی غیر از SBP در مراکز درمانی و بیمارستان هاي شهر تبریز بستري شده بودند به صورت تصادفی در گروه درمانی آنتی بیوتیک همراه با آلبومین ( 1 گرم/کیلوگرم در مرحله تشخیص و 1 گرم/کیلوگرم در روز سوم) (گروه آلبومین n=26 و یا گروه درمانی فقط آنتی بیوتیک (گروه کنترل n=54 جاي گرفتند. نقطه پایانی ثانویه تاثیر فرآیند درمان بر کارکرد کلیه در نظر گرفته شد.کارکرد کلیه که بر اساس تفاوت در تغییر میزان کراتینین سرم خون و برآورد سرعت تصفیه گلومرولی بین دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت، در گروهی که تحت درمان با آلبومین قرار داشتند بهبود یافت. کارکرد سیستم گردش خون به نحو معنی داري در بیمارانی که تحت درمان با آلبومین قرار داشتند بهبود یافته بود اما این بهبود در گروه کنترل مشاهده نشد. در گروه آلبومین در مقایسه با گروه کنترل فراوانی سندرم کبد-کلیه نوع 1 کاهش یافته است ( 1 بیمار در برابر 4 بیمار). احتمال تداوم حیات 3 ماهه در میان دو گروه تفاوت معنی داري نداشت؛ با این حال بر اساس عوامل داراي ارزش پیش آگهی مستقل تعدیل سازي انجام شد. درمان با آلبومین همراه با آنتی بیوتیک که با درمان استاندارد صرفا آنتی بیوتیک مورد مقایسه قرار گرفت داراي تاثیرات مثبتی بر کارکرد کلیه و سیستم گردش خون بوده و احتمال تداوم حیات بیماران را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

تاثیر آلبومین ، عفونت غیر باکتریایی ، کارکرد کلیه ، پریتونیت ، سیروز