اصول تربیت توحیدی در دوره کودکی (مرحله تأدیب)

هدف از این پژوهش بررسی و استخراج اصول تربیت توحیدی در هفت سال دوم زندگی فرد است. این پژوهش با استفاده از روش‌های توصیفی، تحلیلی و استنتاجی به واکاوی متون اسلامی در رابطه با تربیت توحیدی در هفت سال دوم زندگی که در تعالیم دینی از آن با عنوان «دوره تأدیب» نام برده می‌شود پرداخته است. در این دوره کاهش خود محوری وپدیدآیی روحیه اطاعت‌پذیری و توسعه نسبی مؤلفه‌های معرفتی، عاطفی و عملی، زمینه را برای آغاز آموزش رسمی فراهم می‌آورد. در این پژوهش تربیت توحیدی با هدف بسترسازی و ایجاد آمادگی روحی و روانی در کودک به منظور ایجاد مبنایی برای استقرار و بنیان نهادن نگرش توحیدی در دیگر مراحل رشد، در سه بعد شناختی، عاطفی و ارادی (عمل) مورد بررسی قرار گرفت که از مهم‌ترین یافته‌های آن می‌توان به مواجهه با مفهوم واقعی زندگی، زمینه‌سازی درک مقدماتی مفهوم عبودیت، اثبات استدلالی وجود خدا، آشنایی کودک با صفات جمالی و جلالی خدا، شناخت خداوند از طریق سیر آفاقی، شکل‌گیری محبت مبتنی بر شناخت، پرورش احساس مسئولیت درباره خدا، پرورش و ارتقای گرایشات درونی انسان، تشویق کودک به رابطه با خدا، ایجاد آمادگی لازم برای مواجهه با تکالیف الهی، آموزش عملی و متعهدانه مفاهیم دینی و ارتباط با گروه‌ها و اجتماعات مذهبی اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

توحید ، تربیت توحیدی ، تربیت اسلامی ، کودکی ، تأدیب