گرمادرمانی موضعی در بیماران تحت تغذیه از راه سوند بینی-معده ای

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 401

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AVAN01_358

تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1399

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: دیستانسیون شـکم و یبوست ازعـوارض مهـم بیمـاران تحـت تغذیـه از راه سوند بینی- معده ای است. گرمادرمانی روشی غیردارویی و دردسترس جهت درمان یبوست افراد مبتلا به اختلال دفع روده ای است .این مطالعه با هدف بررسی اثر گرمادرمانی بر سیستم گوارش و عملکرد دفع انجام گردیدروش جستجو: این پژوهش از نوع مطالعه مروری سیستماتیک می باشد که در سال 1399 انجام گردید. با استفاده از کلیدواژه های گرمادرمانی، سوند بینی-معده ای، دیستانسیون شکم، یبوست و پایگاه های معتبر شامل Google Scholar ، PubMed وScience Direct بدون محدودیت زمانی مورد جستجو قرار گرفتند. همچنین برای اطمینان از تکمیل نتایج جستجو منابع مقالات مورد بررسی قرار گرفتند.پس از حذف عماوین تکراری از نرم افزار Endnote و بررسی عناوین و چکیده ها، مقالات مرتبط توسط پژوهشگران با استفاده از ابزارهای JBI مورد بررسی قرار گرفتند. پس از بررسی کیفیت مقالات یافته ها در چک لیست موردنظر وارد گردید.یافته ها: تعداد 200 مقاله به زبان های فارسی و انگلیسی بررسی گردید و درنهایت تعداد 18 مقاله که با هدف مطالعه مرتبط بودند انتخاب شدند. با توجه به یافته های مطالعات گرما با تحریک رسپتورهای گرمایی و تغییر درتون عضلانی، حرکات دودی را تحریک میکند، زمان حمل ونقل کولون را کاهش میدهد و تکرار حرکات روده را افزایش میدهد. گرمادرمانی باعث کاهش فعالیت سیستم سمپاتیک و فعال شدن اعصاب پاراسمپاتیک میشود همچنین جریان خون مزانتریک فوقانی را در طول مدت گرما درمانی و 20 دقیقه بعد بهطور قابل ملاحظه ای افزایش میدهد و برای بیماران با کاهش جریان خون مزانتریک فوقانی، ایلئوس پارالتیک و یبوست مفید میباشد .نتیجه گیری: بـا اسـتفاده از گرما درمانی موضعی در ناحیه شـکم عـوارض ناشی از تغذیه با سوند بینـی- معده ای کـاهش یافته و شرایط بهتری در وضعیت تغذیه ای ایـن دسته از بیماران حاصـل مـیشـود. لـذا ضـمن پیشنهاد به انجـام مطالعـات تکمیلـی، کـاربرد و استفاده از این روش میتواند توسط پرستاران و ارایه دهندگان مراقبت به این دسته از بیمـاران مورد توجه قرار گیرد.

نویسندگان

مهدیه پرهیزکار

دانشجوی کارشناسی هوشبری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران