طب مکمل در بارداری: یک مطالعه مروری

زمینه و هدف: در سال های اخیر استفاده از روش های طب مکمل افزایش چشمگیری به خصوص در زنان و مامایی داشته است و توانسته جایگاه ویژه ای در کنار طب نوین داشته باشد. باتوجه به حساسیت ویژه دوران بارداری و اهمیت سلامت مادر و جنین هدف از مطالعه حاضر بررسی طب مکمل در دوران بارداری با مروری بر مطالعات قبلی انجام گرفت.روش جستجو: این مطالعه مروری با استفاده از کلید واژه های فارسی طب مکمل، طب سنتی در بارداری، زایمان و معادل انگلیسی Traditional medicine,complementary medicin در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Scopus، Google scholar، SID، Magiran در محدوده زمانی 2010-2019انجام شد و 24مقاله به دست آمد مقالاتی که دارای حجم نمونه و روش نمونه گیری نامشخص و دسترسی به متن کامل مقاله وجود نداشت، حذف شدند در نهایت19مقاله مود بررسی قرار گرفتند.یافته ها: بر اساس نتایج مطالعات حدود نیمی از زنان باردار ایرانی در دوران بارداری خود حداقل از یکی از روش های طب مکمل استفاده می کنند. شایع ترین روش های طب مکمل در بین خانم های باردار مصرف خوراکی واستعمال برخی داروهای گیاهی و ماساژ است. استفاده خوراکی از گیاهان دارویی در دوران بارداری به منظور کنترل عوارض بارداری نظیر تهوع و استفراغ، برگشت اسید معده به مری و مشکلات غیر مرتبط با بارداری مانند سرماخوردگی و عفونت های تنفسی در مطالعات مختلف گزارش گردیده است. بعضی از گیاهان مانند شیرین بیان، داروش، برزک و رازیانه در بارداری می توانند موجب انقباض رحم شوند و گیاهانی مانند سنا، روغن کرچک و ریواس می توانند موجب ناهنجاری در جنین گردند. بر اساس نتایج برخی از پژوهش ها، خانم های شاغل و با تحصیلات بالاتر از روش های طب مکمل بیش تر استفاده می کنند. فرهنگ، آداب و رسوم و مذهب در چگونگی استفاده از روش های طب مکمل موثر می باشند.نتیجه گیری: با توجه به اینکه اطلاعات محدودی در رابطه با آثار و پیامدهای استفاده از برخی گیاهان در دوران بارداری وجود دارد به نظر می رسد نیاز به پژوهش های بیشتر در راستای تعیین اثربخشی برخی گیاهان رایج در بارداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

طب مکمل ، طب مکمل در بارداری ، طب سنتی