اثر بخشی ماگوت تراپی در درمان زخم های افراد مبتلا به دیابت

زمینه و هدف: زخم ها بویژه زخم پا از عوارض شایع بیماری دیابت است که می تواند منجر بـه معلولیـت جسـمی و فشارهای روانی در بیماران گردد. ماگوت تراپی یا لارو درمانی روشی جدید برای ترمیم زخم های مزمن و نکروزه می باشد. مگس هایی که بیشتر در لارو درمانی استفاده می شوند متعلق به میاز اختیاری خانواده کالیفورده و جنس لوسیلیا سریکاتا هستند. هدف این مطالعه، بیان اهمیت ماگوت تراپی در درمان زخم های افراد میتلا به دیابت می باشد.روش جستجو: بررسی مروری ساختارمند حاضر، در جهت یافتن بهترین شواهد در تعیین مزایای لارو درمانی در زخم پای افراد دیابتی انجام شد. بدین منظور جستجو در پایگاه های مختلف داده ها نظیر PubMed و Google scolar و Scopus و Web of Science و SID صورت گرفت و از کلید واژه های فارسی مانند زخم های دیابتی، لارو درمانی و ماگوت تراپی و کلید واژه های انگلیسی نظیر Diabetic Ulcers و Maggot therapy در سال های 2009 تا 2019 استفاده گردید.نتایج:دلایل بالینی برای استفاده از لارو درمانی مخصوصا0 در زخم های عفونی با باکتری های مقاوم بـه چندین دارو و وجود ناراحتی های جدی که جراحی را غیرممکن می کند متفاوت است. شواهد علمی ثابت می کند که این درمان مانند جراحی، می تواند به طور مؤثر برای از بین بردن بافت نکروز استفاده شود. علاوه بر این چنین درمانی می تواند به طور موثری باعث کاهش بیوفیلم و بار باکتریایی در زخم شود و با تنظیم فعالیت سلول های اندوتلیال می تواند بهبود زخم های دیابتی را بهبود بخشد. از جمله مزایای این روش درمانی، مقرون به صرفه بودن، رشد سریع بافت ها، کاهش مدت زمان بستری و کاهش استفاده از آنتی بیوتیک می باشد.نتیجه گیری: بنابراین ماگوت تراپی با کوتاهی زمان و سرعت بهبود زخم و با تأثیر مثبت قابل توجهی در ترمیم زخم های مقاوم به دارو، جایگزینی مناسب برای روش های درمانی معمول می باشد.

کلیدواژه ها:

زخم دیابت ، لارو درمانی ، ماگوت تراپی ، اثر بخشی