بررسی تأثیر آموزش پرستاران بر رفتارهای پیشگیری از خطر سقوط سالمندان بستری در مراکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی دزفول

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 297

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AVAN01_035

تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1399

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: سقوط بیمار، در سیسـتم مراقبت های درمانی یکی از عوامل مهمی است کـه ایمنی بیمار را تهدید می کند و یکی از دلایل اصلی منجر به صرف هزینه های بهداشتی و معلولیت و وابستگی و مرگ و میر در سالمندان می باشد، از جملــه راهکارهای ارتقای عملکرد سالمندان بـــرای داشتن دوره سالمندی فعال، آموزش رفتارهای صحیح پیشگیری و کاهش ترس از سقوط مبتنی بر محتوای مناسب است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش پرستاران بر رفتارهای پیشگیری از خطر سقوط سالمندان بستری در مراکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی دزفول انجام شده است.مواد و روش ها: مطالعه حا ضر یک کارآزمایی بالینی کنترل شده ت صادفی است، که 64 نفر از پرستاران بخش های اورژانس، داخلی و جراحی بیمارستان گنجویان شهرستان دزفول در این مطالعه شرکت کردند. افراد به صورت تصادفی طبقه ای در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در ابتدا رفتارهای پیشگیری از سقوط سالمندان در پرستاران هر دو گروه با استفاده از چک لیســـت مورد ارزیابی قرار گرفت و ســـپس گروه مداخله تحت آموزش به روش کارگاهی قرار گرفتند، جهت گروه کنترل اقدام خاصـــی انجام نگرفت. بعد از دو هفته مجددا0 هر دو گروه مداخله و کنترل مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج به دســـت آمده به منظور ارزیابی تاثیر آموزش با استفاده از آزمون تی مستقل و زوجی، آنالیز واریانس یکطرفه، آزمون مقایسه نسبت های کای دوو مدل آنالیز کواریانس با نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: افراد شرکت کننده در پژوهش 64 نفر بودند که به دو گروه کنترل و مداخله 32 نفری تقسیم شدند. در تجزیه و تحلیل جهت هماهنگ سازی داده ها از هر گروه یک نفر حذف شدند. میانگین سنی گروه کنترل30/22 5/42 و میانگین سنی گروه مداخله 31/16 5/94 بود. در گروه مداخله میانگین نمره قبل و بعد از مداخله رفتارهای پیشگیری از خطر سقوط به شکل معنی داری افزایش پیدا کرده بود .(P<0/0001) همچنین در گروه کنترل هم میانگین نمره قبل و بعد از مداخله رفتارهای پیشگیری از خطر سقوط به شکل معنی داری افزایش پیدا کرده بود .(P<0/0001) اما اختلاف میانگین نمره قبل و بعد از مداخله رفتارهای پیشگیری از خطر سقوط در گروه مداخله به شکل معنی داری نسبت به گروه کنترل بیشتر بود.P<0/0001نتیجه گیری: با توجه به این مســئله که میانگین نمره اختلاف رفتارهای پیشــگیری از خطر ســقوط قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله بی شتر از گروه کنترل می با شد ن شان دهنده تاثیر مثبت این مداخله بر رفتارهای پی شگیری از خطر سقوط بوده است. لذا با توجه به تاثیر مطلوب و هزینه کم و به صرفه بودن پیشنهاد می شود دوره های آموزشی در این زمینه برگزار شود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

بهرام آریایی نژاد

دانشجو کارشناسی ارشد پرستاری سالمندان، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ابران

ماندانا ساکی

هییت علمی گروه پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران

حشمت اله حیدری

هییت علمی گروه پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران

فرزاد ابراهیم زاده

هییت علمی گروه پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران