جداسازی، شناسایی و تعیین خصوصیت پروتئاز مقاوم به حلال آلی در Bacillus sp. DAF-01
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 258
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BJM-1-2_004
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1399
چکیده مقاله:
مقدمه: باکتریهای مقاوم به حلال جزو گروه کمابیش جدیدی از باکتریهای اکسترموفیل هستند که توانایی تولید پروتئازهایی مقاوم به حلال آلی را با کاربرد استفاده در بیوتکنولوژی صنعتی، برای تولید ترکیبات با ارزش دارند. از این رو، یافتن این باکتریها به تازگی مورد توجه ویژه محققان قرار گرفته است. مواد و روشها: در این تحقیق، از چشمه آب گرم گور، واقع در شهرستان جیرفت، نمونه برداری شد. نمونهها در محیط حاوی سیکلوهگزان و تولوئن به مدت سه روز کشت داده شدند. غربالگری باکتریهای مولد پروتئاز روی محیط جامد اختصاصی SKM (Skim milk agar) بر اساس قطر هاله، انجام شد. بهترین گونه باکتریایی توسط روش S rDNA16 شناسایی و میزان فعالیت پروتئازی در دماهای مختلف، اسیدیته و حلالهای آلی بررسی شد. نتایج: نتایج حاصل از تطبیق توالی و درخت فیلوژنتیکی نشان دادند که گونه فوق، 97 درصد به گونه Bacillus niacini شباهت دارد. مطالعات آنزیمی نشان داد که این آنزیم در گستره دمایی20 تا90 درجه سانتیگراد فعالیت پروتئازی دارد که بیشترین آن در دمای 60 درجه سانتیگراد گزارش میشود. علاوه بر این، بیشترین فعالیت پروتئازی نیز در محدوده اسیدیتههای 8 تا 9 و بیشترین پایداری در اسیدیته 9 گزارش میشود. بررسی فعالیت پروتئازی در حضور حلالهای آلی متانول، تولوئن، DMF، ایزوپروپانول و سیکلوهگزان نشان میدهد که میزان فعالیت آنزیمی باقی مانده نسبت به نمونه فاقد حلال آلی بیش از 80 درصد است. بحث و نتیجهگیری: قابلیتهای گرما دوست بودن، فعالیت در اسیدیتههای قلیایی و پایداری در حضور حلالهای آلی این پروتئاز اهمیت درخور توجهی برای استفاده در صنایع مختلف را دارد.
نویسندگان
ارسطو بدویی دلفارد
استادیار بیوشیمی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران
مصطفی امیری بهرامی
دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران،
علی ریاحی مدوار
استادیار بیوشیمی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
زهرا کرمی
استادیار بیوفیزیک، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران،
محمد علی ابراهیمی
استادیار بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :