بررسی تحلیلی تناص قرآنی در شعر معروف عبدالمجید

یکی از موضوعات نقد ادبی معاصر، پدیده بینامتنی( تناص) است که در معنای عام به مفهوم بهره‌گیری از یک متن پیشین یا معاصر در کلام و سخن است. اشعار معروف عبدالمجید، شاعر معاصر شیعه شده مصری، به این ویژگی متمایز و برجسته گشته است. از میان بینامتنی-های موجود در شعر وی، بینامتنی قرآنی بخش قابل توجهی را به خود اختصاص داده است. بررسی، تبیین و تشریح بینامتنی قرآنی در اشعار این شاعر شیعه شده، و بیان انواع مختلف الهامات وی از قرآن کریم از اهداف مقاله حاضر می‌باشد. شاعر در بعضی اشعار خویش از مفردات و واژه‌های قرآنی الهام گرفته و در پاره‌ای دیگر از اشعار خویش از مضمون و مفهوم آیه یا آیاتی از قرآن بهره گرفته است.از یافته های این تحقیق می توان به رابطه ی بینامتنی شاعر با آیاتی اشاره نمود که در آنها مسأله ی غدیر و ولایت امام علی (ع) و همچنین به وحدت امت اسلامی اشاره نمود .شاعر هدفمندانه به ایجاد روابط بینامتنی با آیاتی از قرآن کریم مبادرت می پردازد که این آیات در شأن و منزلت أهل بیت (ع) و ولایت علی (ع) نازل شده باشد. این پژوهش با هدف بیان بینامتنیت قرآنی به کار برده شده از سوی معروف عبد المجید و اثر قرآن کریم در اشاعر این شاعر می باشد .روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است.

کلیدواژه ها:

Quran ، contemporary Arabic poetry ، intertextuality(Altanas) ، Maroof Abdul Majid. ، قرآن ، ادبیات معاصر عربی ، بینامتنی(تناص) ، معروف عبدالمجید.