شیوع سرمی توکسوکاریازیس در کودکان ساکن مناطق روستایی رودبار-گیلان

مقدمه: گونه های مختلف انگل توکسوکارا، میتوانند موجب سندرم های بالینی از جمه لارو مهاجر احشایی و لارو مهاجر چشمی شوند. به نظر می رسد که کودکان یکی از گرو های عمده مستعد به این عفونت محسوب می شوند. هدف: در این مطالعه، میزان شیوع توکسوکاریازیس در کودکان ساکن برخی روستا های رودبار واقع در استان گیلان مورد بررسی قرار خواهند گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر بر روی 45 کودک ساکن رودبار در استان گیلان انجام شد. جهت خونگیری، ابتدا موافقت کتبی از کودک و والدین او اخذ گردید و پس از انجام خونگیری، نمونه ها، به آزمایشگاه انگل شناسی در دانشکده پزشکی منتقل گردیدند. از تکنیک الایزا، جهت شناسایی آنتی بادی ضد انگل توکسوپلاسما در نمونه های خون، استفاده شد. نتایج: در مجموع، 3 (6/6%) مورد از 45 کودک مورد بررسی، دارای آنتی بادی IgG بر علیه انگل توکوسکارا بودند. شیوع سرمی توکسوکارا دردختران و پسران، به ترتیب (20/1)5% و (25/2)8% بوده است. نتیجه گیری: اگرچه میزان عفونت توکسوکاریازیس در کودکان مورد مطالعه، پایین بوده است، ولی با این وجود با توجه به اهمیت توکسوکاریازیس در کودکان، توصیه می شود که اقدامات پیشگیرانه، از جمله درمان سگ های ولگرد و خانکی مد نظر قرار گیرد. همچنین برای درک بهتر شیوع این انگل در استان گیلان، توصیه میشود که مطالعات وسیع تری در جمعیت های مختلف و گروه های سنی مختلف طراحی گردد.

کلیدواژه ها:

توکسوکارا ، الایزا ، گیلان