تاثیر نانو ذرات و سولفات روی بر رشد و کیفیت گیاه اطلسی (Petunia Hybrida var Parade) در شرایط رطوبتی مختلف

تنش خشکی مهم‌ترین محدود کننده تولید محصولات کشاورزی است که رشد و تولید آن­ها را تحت تأثیر قرار می­دهد. تغذیه مناسب گیاهی در بالا بردن سطح تحمل گیاهان در مقابل انواع تنش­ها نقش به­سزایی دارد. کمبود "روی"جزء یکی از گسترده­ترین کمبودهای مواد مغذی در گیاهان به­ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک است. این عنصر نقش اساسی در متابولیسم پروتئین، بیان ژن، سلامتی دیواره زیستی و متابولیسم کربن دارد. به همین منظور، اثر محلول­پاشی نانوذرات و سولفات روی هرکدام با 4 سطح (غلظت­های 0، 5 ،25 و 50 میلی­گرم در لیتر) در دو سطح آبیاری (50 و 100درصد ظرفیت زراعی)، بر برخی صفات تعدادگل، قطرگل، تعداد برگ، وزن ریشه، میزان قند، محتوی پرولین، میزان کلروفیل برگ و هدایت روزنه­ای و وزن ماده خشک گیاه اطلسی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که محلول­پاشی با نانوذرات و سولفات روی اثر معنی­داری بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی مورد مطالعه داشتند. از لحاظ تعداد گل در شرایط تنش تفاوت معنی­داری بین تیمارها مشاهده نشد، ولی در شرایط نرمال گیاهان تیمار شده با غلظت ترکیبی 25 میلی­گرم از هر دو ماده حدود 7 عدد گل بیشتری نسبت به شاهد داشتند. همچنین محلول­پاشی با نانوذرات در مقایسه با سولفات روی در رفع اثرات تنش خشکی و در نتیجه، در رشد و گلدهی گیاه اطلسی موثرتر بود. لذا به نظر می­رسد، تغذیه با کودهای روی می­تواند در رفع تنش­های اسمزی و بهبود رشد و کارآیی گیاه اطلسی در شرایط تنش شوری مفید باشد.

کلیدواژه ها:

وزن ماده خشک ، تعدادگل ، قطرگل ، شاخص کلروفیل ، محلول‌پاشی