امکان سنجی اثرگذاری صنایع دستی در توسعه گردشگری روستایی (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان نطنز)

تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان طی سده های اخیر به ویژه در زمینه ی افزایش جمعیت، گسترش شهرنشینی، توسعه راه های ارتباطی، افزایش اوقات فراغت و بهبود رفاه اجتماعی، منجر به توسعه ی گردشگری شده است. در این میان گردشگری روستایی جزئی از صنعت گردشگری است که می توان نقش عمده ای در توانمندسازی مردم محلی و تنوع بخشی به اقتصاد از طریق رونق صنایع دستی و صنایع بومی ـ محلی با سایر بخش های اقتصادی ایفا نماید. هدف از این تحقیق بررسی و تحلیل نقش صنایع دستی در توسعه گردشگری روستایی است. هدف کلی از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط صنایع دستی با توسعه گردشگری است که برای تحقق آن، این سوال مطرح شده که اثرات عوامل حمایتی، مهارت ارتباطی وعامل نواوری صنایع دستی بر توسعه گردشگری شهرستان نطنز کدام هستند؟ این پژوهش از نظر ماهیت، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، توصیفی ـ تحلیلی است دونوع جامعه آماری وجود دارد، گروه اول: شامل کارشناسان و صاحبنظران مرتبط با صنعت گردشگری و گروه دوم شامل گردشگران و مسافرانی است که از صنایع دستی روستاهای شهرستان نطنز بازدید کرده اند. برای آزمون فرضیه ها، از ضریب رگرسیون چندگانه و ضریب پیرسون، و برای اولویت بندی شاخص ها، از پارامتر ضریب تغییرات استفاده شده است. نتایج نشان داده اند که صنایع دستی، در بهبود و توسعه صنعت گردشگری روستایی دارند.شاخص حمایتی با بیشترین سهم از واریانس کل، در اولویت اول است و مهم ترین شاخص ها در گردشگری صنایع دستی به ترتیب شامل پرداخت وام، برگزاری نمایشگاه های بین المللی و کارآفرینی هستند.

کلیدواژه ها:

توسعه روستایی ، صنایع دستی بومی ، توسعه گردشگری ، نطنز