جایگاه رنگ در تزیینات کاشی کاری معماری دوره صفویه (نمونه موردی: مسجد شیخ لطف الله اصفهان)

شهرهای تاریخی ایران با هویت ایرانی اسلامی خود پای در سنت گذشتگان داشته و همواره مورد پژوهش قرار دارند. استفاده از رنگ بخصوص در بناهای مهم شهر که نقشی مهم در زندگی مردم داشتند نشان دهنده پیوند عمیق میان دین و باورهای اجتماعی آن عصر بوده است. بکارگیری رنگ و کاشیکاری بخصوص با هدف برجسته و شاخص سازی بناها در شهر سازی های تاریخی ایران اقدامی هوشمندانه با هدف جلب توجه و دعوت مردم به حضور در امکان مورد نظر محسوب می گردد. رنگ در کاشی کاری های مساجد ، علاوه بر ایجاد توازن و تعادل ، جلوه ای از مفاهیم معنوی را نیز در خود دارند که در دوران مختلف، تحت الشعاع تاثیرات خارجی است. در این مقاله چگونگی و تحول رنگ های کاشی مسجد در دوره صفویه مورد بررسی قرار می گیرد. از این رو نمونه موردی مسجد شیخ لطف الله برای این پژوهش انتخاب شده است. چرا که تمامی رنگ های موجود در دوره صفوی به نوعی در این مسجد خودنمایی می کند. لذا برای بررسی و تحلیل رنگ ها از مصداق مسجد شیخ لطف الله در اصفهان استفاده شده است. روش گرد آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای بوده و همچنین روش تحقیق نیز از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد و در تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تطبیقی استفاده شده است

کلیدواژه ها:

رنگ ، تزیینات معماری ، مسجد شیخ لطف الله ، دوره صفویه ، کاشی کاری