مدل سازی و بررسی رفتار سازه های فولادی با ارتفاع متوسط با وجود میراگرهای اصطکاکی

استفاده از وسایل کنترل کننده لرزه ای در ساخت سازه های جدید و یا بهسازی سازه های موجود با توجه به زلزله های روی داده امری اجتناب ناپذیر است. از جمله این وسایل کنترل کننده لرزه ای می توان از میراگرها نام برد. از بین این میراگرها، میراگر اصطکاکی به علت داشتن هزینه پایین و کارایی مناسب در جایگاه ویژه ای قرار گرفته است. در اکثر مطالعات انجام شده توزیع میراگر در طبقات به صورت یک نواخت بوده است، ولی در بعضی مواقع به دلیل عواملی همچون معماری سازه می بایست میراگر در طبقات خاصی حذف گردد. لذا در این تحقیق به برر سی قرار گرفتن تعداد محدودی میراگر در طبقات قاب های دو بعدی 6 و 9 طبقه و در نهایت بر روی یک سازه 3 بعدی 10 طبقه پرداخته می شود. سپس عملکرد قاب ها در دو حالت مجهز به میراگر و بدون میراگر براساس شاخص کاهش تغییر مکان بام و کاهش برش پایه بررسی می گردد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که بهترین عملکرد سازه مربوط به الگوهایی است که در آن میراگر از طبقات پایین حذف و به طبقات بالایی هدایت می شوند.

کلیدواژه ها:

میراگر اصطکاکی ، الگوهای آرایش میراگر ، شاخص عملکرد میراگر