تأثیر توانمندسازهای مدیریت دانش بر عملکرد سازمانی با نقش میانجی اعتماد سازمانی

توانمندسازهای مدیریت دانش دارای دو مؤلفه اصلی یعنی فرایندها و زیرساختارها است. این مطالعه نه تنها به بررسی تأثیرات فرایندها و زیرساخت های مدیریت دانش بر عملکرد سازمانی کارکنان شرکت پالایش نفت بندرعباس می پردازد، بلکه نقش اعتماد را به عنوان متغیر میانجی بین این دو گروه از متغیرها بررسی می کند. روش پژوهش از نظر هدف ،کاربردی و از نظر ماهیت و روش، پژوهشی توصیفی - پیمایشی از نوع همبستگی به شمار می رود. برای تعیین حجم نمونه از جدول کرجسی و مورگان ( 1997 ) و به شیوه نمونه گیری تصادفی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد بوده که روایی ابزار با استفاده از روایی صوری و روایی سازه مورد تایید قرار گرفت. برای ارزیابی کمی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. داده های این تحقیق با استفاده از 312 پرسشنامه در شرکت پالایش نفت بندرعباس جمع آوری گردید و سپس با استفاده از نرم افزار پی ال اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که توانمندسازهای فرایندی و زیرساختاری بر عملکرد سازمانی تاثیر دارند. همچنین تاثیر توانمندسازهای فرایندی بر عملکرد سازمانی بیشتر از توانمندسازهای زیرساختاری است. علاوه بر این تاثیر متغیر اعتماد بر عملکرد سازمانی نیز تایید شد. در نهایت متغیر اعتماد سازمانی نقش میانجی بین توانمندسازهای مدیریت دانش وعملکرد ایفا می نماید. بنابراین ایجاد اعتماد سازمانی بینکارمندان و مدیر می تواند عملکرد سازمان را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازهای مدیریت دانش ، اعتماد سازمانی ، عملکرد سازمانی