اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی و بهداشتی دانشجویان پرستاری

مقدمه: دانشجویان مشکلات زیادی در زمینۀ سازگاری به‌ویژه سازگاری اجتماعی و بهداشتی دارند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی و بهداشتی دانشجویان پرستاری انجام شد. روش کار: این پژوهش به‌صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون انجام شد. جامعۀ آماری شامل همۀ دانشجویان رشتۀ پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیشوا در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ بود. در مجموع ۴۰ پرستار با روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب و به‌روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش، هشت جلسۀ ۹۰ دقیقه‌ای با روش گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد آموزش دید. گروه‌ها ابعاد سازگاری اجتماعی و بهداشتی پرسش‌نامۀ سازگاری بِل را تکمیل کردند. داده‌ها به کمک نرم‌افزار SPSS-۱۹ و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد بین گروه‌های آزمایش و کنترل در سازگاری اجتماعی و بهداشتی تفاوت معناداری وجود داشت.  به عبارت دیگر گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد به‌صورت معناداری، باعث بهبود سازگاری اجتماعی و بهداشتی دانشجویان پرستاری شد (۰/۰۵≥P). نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از اهمیت گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش سازگاری اجتماعی و بهداشتی دانشجویان پرستاری بود. بنابراین پیشنهاد می‌شود مشاوران و درمانگران برای بهبود ابعاد سازگاری به‌ویژه سازگاری اجتماعی و بهداشتی از گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

Group Therapy ، Acceptance and Commitment ، Social Adjustment ، Health Adjustment ، Nursing Students ، گروه درمانی ، پذیرش و تعهد ، سازگاری اجتماعی ، سازگاری بهداشتی ، دانشجویان پرستاری