تأثیر راهبردهای مقابله با استرس بر سازگاری با ناباروری در زنان نابارور: نقش میانجی کیفیت رابطه زناشویی

مقدمه: ناباروری یکی از تجربه‌های تلخ زندگی است که مشکلات روان‌شناختی متعددی را برای فرد مبتلا به وجود می‌آورد. هدف این پژوهش بررسی اثر مستقیم و غیرمستقیم راهبردهای مقابله با استرس، بر سازگاری با ناباروری از طریق کیفیت روابط زناشویی در زنان نابارور است. روش کار: پژوهش حاضر، پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر است. نمونه‌های پژوهش ۱۸۰ نفر از زنان نابارور بودند که با نمونه‌گیری هدفمند، از میان زنان مراجعه‌کننده به کلینیک‌ها و بیمارستان‌های نازایی انتخاب شدند. ابزار‌های این پژوهش عبارت بود از: مقیاس سازگاری با ناباروری (AIS)، پرسش‌نامه کیفیت رابطه زناشویی (QMI) و پرسش‌نامه راهبردهای مقابله‌ با استرس (CISS). ارزیابی مدل پیشنهادی با روش الگویابی معادلات ساختاری انجام شد و برای آزمودن روابط غیرمستقیم، روش بوت‌استراپ (نرم‌افزار AMOS-۲۱) به کار رفت. یافته‌ها: مدل پیشنهادی، برازش قابل‌قبولی با داده‌ها دارد و تمام مسیرهای مستقیم از لحاظ آماری معنی‌دار هستند. همچنین تمام مسیر‌های غیرمستقیم (رابطه راهبرد مقابله‌ای مسئله‌مدار، هیجان‌مدار و اجتنابی، بر سازگاری با ناباروری از طریق کیفیت رابطه زناشویی) معنی‌دار بود. (۰/۰۵> P). نتیجه‌گیری: ناباروری استرس است و سبک مقابله زنان با این استرس بر کیفیت رابطه زناشویی آن‌ها‌ تأثیر می‌گذارد و همچنین کیفیت رابطه زناشویی آن‌ها بر سازگاری با ناباروری اثرگذار است.  

کلیدواژه ها:

Infertility ، Coping strategies with stress ، Marital quality and Compatibility with the disease ، ناباروری ، راهبردهای مقابله با استرس ، کیفیت رابطه زناشویی و سازگاری با ناباروری