مطالعه تاثیر رقیق سازی بر احتراق سوخت متان در شعله های پخشی آرام

شعله های پخشی آرام که از احتراق دو جریان خلاف جهت سوخت وهوا بوجود می آیند عمدتا به منظور مطالعه حد خاموشی و خصوصیات شعله های غیر پیش آمیخته مورد استفاده قرارمی گیرند. از طرفی افزودن گونه های ساکن به سوخت تاثیر زیادی بر خاموشی شعله دارد. در مقاله حاضر به منظور مدلسازی احتراق کدOPPDIF نرم افزار کمکین و سازوکار واکنش GRI-mech 3.0 انتخاب شده است. با توجه به اینکه گاز متان از رایج ترین سوخت های مورد استفاده می باشد احتراق آن با رقیق سازی توسط گازآرگون مورد مطالعه قرار گرفت. مقایسه نتایج حاصل از این مدلسازی با داده های حاصل از فرمول های تجربی مطابقت بسیار خوبی را نشان می دهد. نتایج بیانگر آن بود که رقیق سازی سوخت باعث افزایش حد خاموشی و کاهش چشمگیر دمای ماکزیمم شعله می شود. علاوه بر این هنگامی که غلظت آرگون نسبت به متان افزایش می یابد، سوخت کمتر تحت تاثیر گونه های ناپایدار قرار گرفته و می تواند در سمت اکسید کننده نفوذ بیشتری یابد. همچنین از بررسی میزان تولید آلاینده ها که اکسیدهای نیتروژن از مهمترین آنهاست، مشاهده شد همزمان با افزایش آرگون، غلظت آلاینده های حاصل از احتراق کمتر می شود که این امر می تواند در مطالعات مربوط به کنترل آلودگی بسیار مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

احتراق ، خاموشی ، شعله پخشی ، رقیق سازی ، آلاینده