بررسی هیستولوژیک و هیستومتریک رشد هپاتوپانکراس در خرچنگ شناگر آبی Portunus segnis در خلیج فارس

مطالعات حاضر به منظور بررسی هیستولوژیک و هیستومتریک خرچنگ شناگر آبی ( P. segnis) در ضلع غربی سواحل هندیجان در استان خوزستان انجام شد. از لحاظ بافت شناسی هپاتوپانکراس شامل تعداد زیادی توبول مشاهده شد. توبول هاشامل یک دیواره ی اپیتلیومی می باشد که بر روی غشا پایه قرار می گیرند و حفره ی مرکزی توبول را در بر می گیرند. در لابه لای توبول ها بافت همبند قرار گرفته است. قطر توبول ها در مراحل مختلف بلوغ تخمدان تفاوت های معنی داری با توجه به تغییر سیکل تخمدانی را نشان داد. میانگین قطر توبول های هپاتوپانکراس خرچنگ های ماده با تخمدان بالغ ۸/ ۸۱ ± ۱۶۵ / ۷۲ ومیانگین قطر مجرای داخلی توبول های هپاتوپانکراس خرچنگ های ماده با تخمدان بالغ ۱۰/ ۵۹±۷۱ / ۱۶ اندازه گیری شد.همچنین میانگین قطر توبول های هپاتوپانکراس خرچنگ های ماده نابالغ برابر ۱۳۱۶۲ ۱۹۹±/۹۲ و میانگین قطر مجرای داخلی توبول های هپاتوپانکراس خرچنگ های ماده نابالغ برابر ۱۱ / ۷۸ ۱۱۳۶۹± اندازه گیری شد. متوسط تعداد توبول ها در مراحل نابالغ نسبت مراحل زرده سازی و بلوغ کمتر، ولی این اختلاف معنی دار نبودP ≥0.5

کلیدواژه ها:

خرچنگ شناگر آبی ، هپاتوپانکراس ، توبول ، تخمدان