پیشگویی‌کننده‌های مصرف مکمل آهن در دختران دبیرستانی: کاربردی از الگوی ارتقای سلامت

اهداف: با توجه به شیوع کم‌خونی فقر آهن و در معرض خطر بودن دختران نوجوان، این مطالعه با هدف تعیین پیشگویی‌کننده‌های مصرف مکمل آهن در دختران دبیرستانی با استفاده از الگوی ارتقای سلامت انجام گرفت. ابزار و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی که در سال 1396 انجام شد، 230 نفر از دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه شهر میبد،استان یزد به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق‌ساخته ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و سازه‌های الگوی ارتقای سلامت بود که به‌صورت خودایفا تکمیل شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS 16 و بـا اسـتفاده از آزمون‌های همبستگی اسپیرمن و آنـالیز رگرسیون خطی مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: میانگین مصرف مکمل آهن از 16 عدد مکمل توزیع‌شده، 5.19±8.44 بود. خودکارآمدی درک‌شده و احساسات مثبت، قوی‌ترین همبستگی را با مصرف مکمل آهن داشتند (0.01>P). در مجموع 19.1% واریانس رفتار توسط دو متغیر خودکارآمدی درک‌شده و موانع درک‌شده تبیین شد که در این میان خودکارآمدی درک‌شده قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده معنی‌دار رفتار مصرف مکمل آهن بود (0.001>P). نتیجه‌گیری: افزایش خودکارآمدی و کاهش موانع درک‌شده می‌تواند مصرف صحیح مکمل آهن را در دانش‌آموزان دختر دبیرستانی افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

Anemia ، Iron ، Students ، Self-efficacy ، Health Promotion ، کم‌خونی ، آهن ، دانش‌آموزان ، خودکارآمدی ، ارتقای سلامت