ارزیابی خطاهای انسانی به روش تجزیهوتحلیل استانداردشده صنعتی ریسک در بین پرستاران
محل انتشار: فصلنامه طب پیشگیری، دوره: 6، شماره: 2
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 299
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPMH-6-2_005
تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1399
چکیده مقاله:
هدف: این پژوهش باهدف ارزیابی خطاهای انسانی در پرستاران بخش اورژانس، اورژانس زایمان و مراقبتهای ویژه قلب دریکی از بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجامشده است تا بتوان با شناخت خطاهای بالقوه و بالفعل به افزایش ایمنی و سلامت بیماران و حذف یا کاهش خطاهای انسانی پرستاران این بخشها کمک نمود.
روشها: تحقیق کاربردی حاضر بهصورت مقطعــی بین تمامی پرستاران سه بخش یک بیمارستان (54 نفر به روش سرشماری) انجامشده است. دادهها بــا مشــاهده مســتقیم فعالیتهای پرستاران و سرپرستاران هر بخش، جمعآوری گردیـد. پـس از تجزیهوتحلیل سلسهمراتبی وظایـف، شناسایی و ارزیابی خطاها به روش تجزیهوتحلیل استانداردشده صنعتی رﻳﺴﻚ، انجـام و برگههای کار مربوطه تکمیــل گردیــد. در گام آخر نیز ارزیابی سطح ریسک، با استفاده از احتمـال و شـدت خطا انجام شد.
نتایج: تزریق فراوردههای خونی، بالاترین درصد خطای انسانی (3/74 درصد) را در بخش اورژانس دارد. در بخش مراقبتهای ویژه قلب نیز وظایفی چون: دادن داروهای تزریقی (3/74 درصد)، تزریق خون و فراوردههای آن (3/74 درصد)، اعلام کد و شروع اقدامات احیاء قلب و ریه (8/67 درصد) بالاترین درصد احتمال خطا را به خود اختصاص دادهاند. دریافت دستورات پزشک (8/32 درصد) و اجرای کامل دستورات دارویی (1/57 درصد) از وظایف اصلی پرستاران بخش اورژانس بوده که درصد احتمال خطا در آنها بیش از دیگر وظایف میباشد. در بخش اورژانس زایمان نیز وظیفه تزریق فراوردههای خونی (3/74 درصد) بالاترین درصد را به خود اختصاص داده است.
نتیجهگیری: خطاهای شناساییشده در این مطالعه بیشتر شامل خطاهای دارویی، خطای مربوط به تزریق فراوردههای خونی و نگهداری تجهیزات و ثبت دادهها میباشد که از دلایل اصلی ایجاد آنها، ناکافی بودن زمان در دسترس برای انجام کار، شیفت کاری نامنظم و محدودیت در تجربه و آموزش میباشد.
کلیدواژهها: خطاهای انسانی، روش SPAR-H، پرستاران.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
داوود افشاری
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
ساناز کریم پور
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
غلام عباس شیرالی
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
سید مسلم عابدینی
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران