سبزگرایی در سازمان‌های دولتی؛ بررسی نقش دلبستگی مکانی بر رفتارهای زیست‌محیطی کارکنان با نقش میانجی رفتارهای جانشینی و بازیافتی و تلنگر سبز

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر دلبستگی مکانی بر رفتارهای زیست­محیطی کارکنان با ملاحظۀ نقش میانجی رفتارهای جانشینی و بازیافتی کارکنان و تلنگر سبز است. این مطالعه از لحاظ هدف، کاربردی و از نوعِ توصیفی است که با روش پیمایشی انجام شده است. نمونۀ ­آماری این مطالعه، ۱۸۹ نفر از کارکنان سازمان محیط­زیست استان سمنان هستند که به روش تصادفی انتخاب شدند. به منظور تحلیل داده­ها، روش حداقل مربعات جزئی مورد استفاده قرار گرفت. یافته­ها نشان­ می‌دهد ابزار اندازه‌گیری، از روایی مناسبی برخوردار است و ضریب پایایی آن برای تمام سازه­های پژوهش بیشتر از ۰.۷ است.­ نتایج به دست آمده حاکی از آن است که دلبستگی مکانی تأثیر مثبت و معناداری بر رفتارهای زیست­محیطی کارکنان دارد. همچنین تأثیر مثبت و معناداری میان متغیر­های دلبستگی مکانی و دو متغیر رفتارهای جانشینی و بازیافتی کارکنان و تلنگر سبز وجود دارد. همچنین، رفتارهای جانشینی و بازیافتی کارکنان و تلنگر سبز تأثیر مثبت و معناداری بر رفتارهای زیست‌محیطی کارکنان دارد. نهایتاً آنکه تلنگر سبز و رفتارهای جانشینی و بازیافتی، نقش میانجی­گری میان دلبستگی مکانی و رفتارهای زیست­محیطی کارکنان ایفا نمی­ کند.

کلیدواژه ها:

دلبستگی مکانی ، رفتارهای جانشینی و بازیافتی کارکنان ، تلنگر سبز ، رفتارهای زیست‌محیطی ، سازمان محیط ‌زیست