طراحی ایمن سكونتگاه های غیررسمی با تاكید بر پایداری كالبدی در محله بهمن شهر مشهد

سکونتگاه های غیررسمی یکی از چالش های اساسی در نظام مدیریت و برنامه ریزی شهری ایران محسوبمی شود. یکی از مشکلات اصلی که سکونتگاه های غیر رسمی با آن درگیر هستند مسئله ایمنی و امنیتاست که از یک سو متأثر از عوامل مختلف محیطی، فرهنگی و اقتصادی است و از سوی دیگر به عنوان یکیاز شاخص های تأثیرگذار برکیفیت محیط شناخته می شود. هدف این پژوهش طراحی ایمن سکونتگاه هایغیررسمی با تأ کید بر پایداری کالبدی می باشد. مطالعات این پروژه از روش کیفی و توصیفی- تحلیلی میباشد که از طریق مطالعات کتابخانه ای و مطالعات اسنادی و میدانی اطز طریق پرشنامه به بررسی مسئلهسکونتگاه های غیررسمی ایمن می پردازد. نمونه های مورد پرسش 376 نفر هستند که برای تعیین این حجمنمونه از فرمول کوکران استفاده شده است و در ادامه داده های پرسشنامه در نرم افزار spss وارد شده و با استفادهاز مدل تحلیل عاملی اکتشافی و رگرسیون چند متغیره و همچنین تحلیل سوات مورد ارزیابی قرار گرفته اند.نتایج حاصل از تحقیق بیانگر این امر است که با بهره گیری از معیارها و شاخص های ایمنی در سکونتگاههای غیررسمی و نیز بهره مندی از عناصر ارتقای پایداری کالبدی در ابنیه، می توان محله ای پایدار با تأ کید برطراحی ایمن در سکونتگاه غیررسمی را شاهد بود.

کلیدواژه ها:

سکونتگاه غیررسمی ، شهرنشینی ، ایمن سازی ، پایداری کالبدی