جایگاه و ظرفیت های ایران در تولید سوخت زیستی

سوخت زيستى نوعی سوخت جامد، مايع و يا گاز است که از گستره وسيعی از منابع زيست توده به دست می آيد و از ديدگاه ارتقاى امنيت انرژی، توسعه اقتصادی،تغييرات اقليمى و اثرات زيست محيطى نقش تعيين کننده اى دارد. جايگزينی تدريجی سوختهاى فسيلی با منابع تجديد پذير و توليد، توسعه و مصرف سوخت های زيستى يک ضرورت اجتناب ناپذير در عصر حاضر به نظر میرسد . در مطالعه حاضر جايگاه و ظرفيتهاى ايران در توليد سوخت زيستى بررسى شده است.عليرغم داشتن ظرفيت هاى مناسب سهم کشور ما در توليد سوخت زيستى، برخلاف کشورهای پيشرفته که بخشی از انرژی خود را از زيست توده تامين می کنند،قابل ملاحظه نيست. اقدامات انجام شده در حوزه سوخت زيستی بايد با برنامه ريزى هدفمند، انسجام، حمايت و سرعت بيشتر همراه باشند . تدوين برنامه جامع ومدون ملی، افزايش حمايتهای مالی و قانونی، توسعه تکنولوژی و آگاهی و آموزش جامعه اقدامات اساسی برای توسعه سوخت زيستی در کشور هستند. انتظارمىرود با برنامه ريزى مناسب و توجه مسئولين، ورود بخش خصوصی و مشارکت سازمانها و مراکز تحقيقاتى در آينده جايگاه مناسبى در سبد انرژى کشور به سوختهای زيستى اختصاص داده شود.

کلیدواژه ها:

انرژی ، ایران ، زیست توده ، سوخت زیستی