طراحی معماری نوین شهری در راستای حفظ امنیت روانی شهروندان

در گذشته فضاهای شهری ما به واسطه حضور پایدار شهروندان دارای روحیه سرزندگی و شادابی بوده و تعاملات سازنده اجتماع و مراودات بین افراد جامعه در عرضه های عموم را فراهم می آورده است درحال حاضر محتوای فضاهای شهری ما، گذشته خویش را از دست داده و اندک اندک آن فضاهای پرشور و فعال به خاطراتی مبهم در گذشته تبدیل گردیده است شهر به عنوان فضایی زنده دربستر محیط جغرافیایی تولد یافته، رشد میکند و به کمال میرسد. چرا که پدیده ای تاریخی - جغرافیایی است. امنیت در معنای کلان و فراگیرش از هنگامه ی هبوط آدم در زمین و از آغازین سیرت رفتار آدمیان که صورت اجتماعی میگیرد، اهمیت و ضرورتش را بر زمین و رفتار فرزندان آدم تحمیل میکند و او را متوجه این واقعیت می سازد که نیازمندی آدمیان به امنیت به اندازهی، و بلکه بیشتر از، نیازشان به آب و غذاست و در طول تاریخ زندگی انسانها این نیازمندی شدید و شدیدتر گردیده است. هدف پژوهش حاضرطراحی معماری نوین شهری در راستای حفظ امنیت روانی شهروندان با روش توصیفی-تحلیلی می باشد. نتایج نشون می دهد بحران سلامت و عدم ایمنی محیطی در ابعاد جسمی و روانی، فضاهای شهری و مسکونی معاصر را تهدید می کند. فقدان ایمنی شهروندان در مقابل تصادفات، عدم امنیت در فضاهای شهری و سکونتی, انزوا، افسردگی وگسست اجتماعی در محلات شهری ونیز وابستگی مفرط شهروندان به اتومبیل وکم تحرکی در اقشار مختلف از بیماری های مزمن شهری ومحیطی هستند. درچنین شرایطی اتخاذ رویکرد های نوین برنامه ریزی وطراحی محیط برای ارتقای سلامت محیطی شهروندان ضروری است.

کلیدواژه ها:

طراحی معماری نوین شهری ، حفظ امنیت ، روانی شهروندان