بررسی و نقش ایجاد بام سبز در ارتقاء کیفیت محیط زیست شهری

بام سبز یکی از رویکرد های نوین معماری و شهر سازی و برخاسته از مفاهیم توسعه ی پایدار است که از آن می توان در جهت افزایش سرانه فضای سبز، ارتقای کیفیت محیط زیست و توسعه پایدار شهری بهره برد. استفاده کاربردی از بام ها می تواند به عنوان امکان بهره برداری بهینه از زمین های شهری قلمداد شود. شهرهای امروزی علیه ساکنان آن و نابودی محیط زیست توسعه می یابند. بناهای کم ارتفاع همراه باغچه، جای خود را به بناهای چند طبقه و برج های قارچ گونه بدون نمودی از طبیعت داده اند و نواحی مجاور بناها نیز، به کاربری هایی مانند جاده ها و یا پارکینگ ها اختصاص یافته اند. از سوی دیگر در نواحی با درجه تراکم بالا هم به لحاظ بنا و هم به لحاظ حجم عبور و مرور، برای کاهش هزینه ها و به دست آوردن سود بیشتر در ساخت بناها، درصد اختصاصی به فضاهای سبز به شیوه های مختلف به زیر بنای کل بنا افزوده می شود. از ویژگی های بام های سبز زیبایی، افزایش طول عمر بام، تصفیه آلاینده ها، می باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد و بر اساس اسناد و مطالعات کتابخانه ای تهیه شده است و هدف از آن بررسی و نقش ایجاد بام سبز در ارتقاء کیفیت محیط زیست شهری می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد باتوجه به قرار گرفتن کیفیت محیط زیست در بافت شهری و تهدید های زیست محیطی در شهرهای بزرگ مثل تهران از قبیل آلودگی هوا، ظهور پدیده جزیره گرمایی شهری، بحران انرژی و غیره، باید سبز کردن بام ها، به دلیل مزایای زیست محیطی شان و به عنوان راه حل اکولوژیک در برنامه ریزی فضای کالبدی شهری مورد توجه اساسی قرار گیرد. همچنین بام سبز یکی از رویکردهای نوین معماری و شهرسازی و برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار است که از آن میتوان در جهت افزایش سرانه فضای سبز، ارتقای کیفیت محیط زیست و توسعه پایدار شهری بهره برد. استفاده کاربردی از بام ها میتواند به عنوان امکان بهرهبرداری بهینه از زمینهای شهری قلمداد شود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی فضایی و کالبدی شهری ، کیفیت محیط زیست شهری ، بام سبز