نظام کاشت گل وگیاه درباغ ایرانی وجنبه های شکلی و معنایی آن

امروزه باگذشت زمان وبه وجودآمدن تغییرات نامطلوب،نظم واصالت بسیاری ازباغهای تاریخی رو به نابودی است. بسیاری ازگونه های گیاهی بدون توجه به اقلیم وشرایط آب وهوایی درجای نادرست کاشته شده اندویا در بسیاری ازموارد،نظام هندسی کلی باغ دراثربی توجهی وتغییرات نامناسب صورت گرفته،ازمیان رفته است. به طورکلی درخصوص گونه های گیاهی موجوددرباغ های ایرانی اطلاعات کمی موجوداست وبه اهمیت موضوع آن طورکه بایدپرداخته نشده است. شناسایی گونه ای گیاهی ونیازهای محیطی هرگیاه،خصوصًاگونه های نادرقدیمی که بسیاری ازآنهادرمعرض خطرنابودی قراردارند،یکی ازمهمترین اموری است که بایدموردتوجه قرارگیرد،تاگونه های قدیمی وباارزش ازخطر زوال ونابودی حفظ شوندو از ورود گیاهان جدیدکه هیچ تناسبی با بافت تاریخی،فرهنگی یک باغ ایرانی ندارند،جلوگیری شود. هدف این مقاله بازشناسی گونه های درختان باغ ایرانی به منظورارتقاء سطح دانسته هادرخصوص درختان موجود دریک باغ تاریخی واهمیت آنها است. همچنین شناسایی خواص درختان باغ ایرانی ومکان مناسب کاشت آنها باتوجه به کارایی هردرخت درآن مکان ونیزنمادشناسی آن درباغ ایرانی موردتوجه قرارمی گیرد. بابررسی ویژگی های باغ ایرانی به جنبه ها والگوهای شکلی ومعنایی آن درمقایسه با باغ سازی های دنیا پرداخته می شود. دراین مطالعه ابتدابه بررسی کلی نظام کاشت درباغ ایرانی به لحاظ کاربری، زیبایی، نمادین پرداخته وسپس جدولی برای ساماندهی اطلاعات تحقیق درموردنظام کاشت درختان باغ ایرانی ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

باغایرانی ، نظامکاشت ، گل و گیاه در باغ ایرانی ، نمادشناسی ، باغ های دنیا.