بررسی کارکرد اجتماعی آموزه های کلامی مهدویت در حفظ هویت جامعه ی شیعی

آموزه های کلامی مهدويت بخش مهمی از اعتقادات شیعیان را به خود اختصاص داده است، بطوری که هويت و حیات جامعه ی شیعی متکی به آن است؛ ضرورت وجود امام زمان به عنوان انسان کامل و حجت خدا، اعتقاد به حیات و شناخت آن حضرت، غیبت و فلسفه ی آن، انتظار، ظهور و حکومت جهانی و عدالت گستر ايشان، ارکان اين آموزه ها را تشکیل می دهد. اين آموزه ها دارای کارکردهای متعددی است از جمله، کارکرد اجتماعی، کارکرد اخلاقی ، کارکرد روانشناختی. که ما در اين نوشتار به بررسی کارکرد اجتماعی آنها مانند: انسجام آحاد جامعه تحت حکومت الهی، ايجاد آگاهی اجتماعی و جهت دهی به زندگی شیعیان، امید دستیابی به وضع مطلوب، قرار گرفتن درجايگاه مطلوب، تعادل يابی ( بازگشت به اصل و فطرت با ظهور امام عصر(عج))، تعیین ساز و کارهای فرهنگی اجتماعی متناسب با شأن جامعه ی شیعی: بصیرت و رشد فکری، خدا جويی، ولايت مداری، و هدايت جامعه در راستای آرمان حکومت الهی، پرداخته ايم. و نتیجه ای که بدست می آيد اين است که؛ جامعهی شیعی هر چند در زمان غیبت، به ظاهر از حضور مادی آن حضرت محروم مانده است، لیکن با تأسی به سیره ی کلامی و رفتاری ايشان و ائمه ی معصومین(ع)، و از طريق عمل به اين آموزه ها می تواند زمینه ی شکل گیری مدينه ای فاضله و جامعه ی مهدوی را فراهم آورد

کلیدواژه ها:

کارکرد ، آموزه های کلامی ، مهدویت ، جامعه ی شیعی ، هویت